Boekenbal (4) - Sex Verhalen

Boekenbal (4)

De druilerige regen die op me neerdaalde toen ik het Krasnapolsky Hotel verliet was geen gunstig voorteken. Het was grijzig donker, en door de bewolking was er niets aan de hemel te zien. Terwijl ik buiten mijn gezicht voelde nat worden, hoorde ik achter me een schreeuw. Mijn aandacht werd getrokken door een blonde verschijning, die gevolgd door een brunette zich een weg baande naar een taxi. Natuurlijk herkende ik het silhouette van Nederlands meest actieve presentatrice meteen. Ze verschijnt bijna elke dag op de TV en is overdominant aanwezig. Ze droeg een zwarte knierok, en zwarte pumps. Pas toen ze instapte zag ik de rode zool, behorend bij een exclusief merk. De tweede dame die een tweetal tassen droeg en een laptop tas schoot achter haar aan de wagen in. Ook zij was hooggehakt, zij het naturel. De wagen reed piepend weg, een waaier achter zich latend. De twaalf minuten die ik moest lopen naar mijn eigen auto gaven me even de tijd te reflecteren over de afgelopen twee dagen. Mijn kaak deed nog steeds zeer, en ik had spierpijn op diverse plaatsen in mijn lichaam. Wel genotspijn van de heerlijke inspanningen die ik had gedaan. Een brede glimlach bleef op mijn gezicht hangen terwijl de beelden voor mijn ogen nogmaals herhaald werden. Een luide toeter deed me ontwaken en direct opzij springen. Een grote SUV passseerde rakelings langs me heen, en een breed waterspoor vloog er van af. Ik stond op de stoep, maar dat maakte hier niet echt uit. Lichtjes vloekend doordat mijn ...

... broek en schoenen nu doornat waren bereikte ik mijn auto. Ik trok de achterklep open en pakte mijn reservekleding en gymschoenen. Altijd als ik naar Amsterdam afreisde nam ik dit mee, want je weet maar nooit hoe het afloopt daar in de hoofdstad. En omdat ik me goed had voorbereid om eventueel ook nog echt te overnachten, zat er nog een kledingzak in de auto. Maar iets in me zei die kleding maar te laten voor wat het was. Misnoegd nam ik plaats in de wagen en kleedde me uit, gooide de natte broek aan de kant en verwisselde schoenen en sokken, na ze eerst te hebben afgedroogd. De autoruiten besloegen door het vocht in de auto, en ik zette de airco aan voordat ik bij het aantrekken van mijn trainingsbroek me bijna dood schrok. Een flink hoofd, met ene plat gezicht zat tegen het raam gedrukt dat probeerde gade te slaan wat ik aan het doen was. Het zag er niet uit, misschien was het wel een zwerver. Zodra ik mijn broek aanhad, en weer fatsoenlijk op de bestuurdersplaats zat, startte ik gelijk de motor. Weg hier. Weg uit deze natte stad, waar allerlei ranzige figuren naar buiten komen als het weer slecht word. Een tijdje later, rijdend over de A2 naar het zuiden zag ik voor me ineens allerlei remlichten flitsen. Automatisch trapte ik mee op de rem, en probeerde de reden te ontdekken. Ergens rechts stond een auto met pech. Ernaast stonden twee dames te zien aan de rokjes, waarvan er één duidelijk blond was. Gedachteloos remde ik verder hard af, en parkeerde een tiental meter voorbij de ...