Bij Wim Thuis - 3 - Sex Verhalen

Bij Wim Thuis - 3

... verder tussen mijn benen. Duidelijk wil hij weten wat ik daar heb, maar mijn eikeltje is klein en nogal dun, zodat hij niets kan vinden. Aan zijn gezicht zie ik, dat hij dit een mooi resultaat vindt, lijkt zelfs tevreden.Ik ga naast hem zitten, de collega van Henk lijkt inderdaad niets te hebben meegekregen en Thomas doet of zijn neus bloeit, net zoals ik overigens.Gezellig, Amanda, begint hij. Ik herkende je amper toen straks bij binnenkomst. Je ziet er echt fantastisch uit.Dank u wel, mijnheer W, antwoord ik.Vind je ook niet, Hans?Nou, dat vindt Hans ook. Beiden hebben blijkbaar over mij gepraat en ik word nog net niet gekeurd door beide heren, terwijl ze naar me kijken. Hans ziet mijn sandalen en vraagt of die hoge hakken wel prima lopen. Beetje automatisch strek ik een been en zeg dat het geen probleem is. Natuurlijk willen ze de haklengte weten en die is ongeveer 10 cm zeg ik. Beweeg mijn been wat heen en weer, laat hem zakken en leg hem weer over de ander. Ze blijven tevreden kijken.Maar nu heb jij geen glas, merkt Thomas op.Ik wacht wel even. Geeft niet.Drink wat van mij. Zo ongezellig anders, Amanda.Hij geeft mij zijn glas, ik drink ervan en blijf hem aankijken. Hij grijnst en laat zijn blik vervolgens doodleuk over mijn borsten gaan. Dan draait hij zich om naar Hans. Misschien een derde glas toch handig? Deze knikt, zegt dat hij zelf ook nog wel wat lust en staat op. Thomas kijkt mij vervolgens heel onschuldig aan, terwijl ik nog van zijn glas nip.Jij stuurt hem ...

... gewoon weg, fluister ik bijna glimlachend.Zijn we even samen, Amanda.Ja en jij bent een vreselijke smeerlap, Thomas.Natuurlijk noem ik hem nu bij zijn voornaam.Het was een aangename verrassing van je.Graag gedaan, zeg ik en probeer bozig te klinken.Dat geloof ik, je zit er helemaal niet mee, dat is wel duidelijk.Het was een ongelukje, dat weet je heus wel.Wees eerlijk, je bleef rustig voor me staan toen het gebeurde.Ik was verrast, moest nadenken en had amper bewegingsruimte.Je keek er gewoon na en liet het ruimschoots gebeuren. Zo zit het.Nou, dan is het toch extra fijn voor jou geweest, Thomas?Jazeker, maar ik kon het werk niet helemaal afmaken.Ik zet grote ogen op.Wat ben jij een ongelofelijke vent, fluister ik, maar wel met een vage glimlach.Ja, ja. Je bent onder de indruk van me en vond het ook wel plezierig.O, ja?Anders reageer je niet zo, zegt hij met nadruk.Jij durft wel zeg. Dat moet ik je nageven.Nou, mijn broer is jarig, maar jij geeft mij een heerlijk presentje. Dat moet ik toch uitpakken?Waarom weet ik niet, maar ik moet er toch wel diep om glimlachen en kijk bescheiden naar beneden. Thomas laat zijn arm over de stoelleuning gaan, legt zijn hand midden op mijn been en knijpt er zachtjes in.Ik doe mijn hand op de zijne.Je bent echt een vreselijke brutale vent, Thomas, fluister ik.Hij grijnst en ondertussen glijdt zijn hand met die van mij erop naar boven en laat hij zijn vingers dwalend tussen mijn benen bewegen.Ik weet dat het sinds mijn ontmaagding vorig jaar ...