1. Bij Wim Thuis - 3


    Datum: 5-3-2020, Categorieën: Shemales Auteur: Pam, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Bij Wim Thuis - 2Henk, Wim’s vader, zit met de overgebleven gasten op het terras iets terzijde van het huis. Achterin, op het kleine tweede terras, zit zijn oudste broer Thomas met Henk’s collega/vriend te kletsen. Hij ziet me, wenkt en ik wandel naar ze toe.Kom ook maar eens even gezellig bij ons zitten, Amanda.Thomas schuift alvast de tuinstoel schuingericht en dicht naast hem. De langwerpige, vierhoekige tuintafel staat met een zijde bijna tegen struiken aan en aan de andere zijde zitten beiden mannen. Om naast Thomas te gaan zitten, moet ik of achter hen langs wat goed kan of voorlangs. Ik wil natuurlijk achterlangs kiezen, omdat ze vrij dicht tegen de tafel aan zitten. Maar ik sta al vlak bij de stoel van die collega, zodat hij zijn arm uitsteekt om me te helpen. Hij gaat verzitten, ik moet op zijn schouder steunen en hij legt zijn hand lichtjes op mijn taille. De doorgang is vrij beperkt. Het gaat lastig, ik moet langs zijn benen glijden en het duurt even. Wanneer ik hem bijna voorbij ben, haal ik mijn hand van zijn schouder en laat hij zijn hand een beetje via mij bil wegglijden. Het is niet anders denk ik dan maar.Nu sta ik tussen hem en Thomas. Ook zijn benen versperren mij bijna de weg, dus leg ik als steun mijn linkerhand ook op zijn rechterschouder. Hier moet ik eveneens moeilijk doen en zal traag voor hem langs gaan. Ik merk wel dat ze dit natuurlijk helemaal niet erg vinden, integendeel. Maar wat er vervolgens ...
    ... gebeurt had ik echt niet verwacht en is ook een beetje mijn eigen domme schuld. Ik had sowieso achter hun langs moeten gaan, maar goed.Ik zet mijn been voorzichtig een stapje verder, sta half voor Thomas die zijn benen toch iets schuin doet en (behulpzaam!) zijn linkerhand op mijn linkerheup plaatst. Niets aan de hand. Maar omdat ik naast hem ga zitten, is het net iets anders. Ik draai alvast langzaam wat naar hem toe in de richting van de tuinstoel en dat was dus dom van mij. Zeker bij iemand als Thomas weet ik nu inmiddels.Terwijl ik traag naar hem toe draai neemt hij zijn linkerhand niet terug, maar laat hem op mijn lijf rusten. Door de draai die ik maak glijden zijn vingers, voor mij onbedoeld, over mijn lijf tot bijna tussen mijn benen. Ik ben zelf verrast erdoor, weet even niet wat te doen en moet ook nog nadenken om voorzichtig de volgende stap te zetten. En zo geleund op zijn schouder sta ik voor hem stil en Thomas laat zijn hand daar zonder enige schaamte liggen. Omdat mijn rug naar de ander gekeerd is, en hij zit ook iets schuins ten opzichte van Thomas, krijgt hij niet mee wat er gebeurt. In een flits kijk ik naar Thomas en zijn hand. Hij benut mijn aarzeling om me daar zachtjes, maar duidelijk te betasten. Nog steunend op zijn schouder blijf ik zelfs secondelang kijken naar wat hij met me doet, beweeg me niet en laat hem gewoon zijn gang gaan. Ik zet traag op mijn hakjes de volgende stap om naast hem te komen. Terwijl ik dit doe duwt Thomas zelfs nog snel zijn duim ...
«1234...»