Vluggertje! - Sex Verhalen

Vluggertje!

... zachte zoen van je. Het is heerlijk om je weer te zien. En nog vóórdat ik zit, staat er al een cappuccino voor me klaar. Heerlijk, dit had ik even nodig. Een lekkere kop koffie, met een prachtige vrouw, met wie je ook nog eens een goed gesprek kunt voeren. Ik ontspan, en mijn humeur wordt steeds beter. Geil ben ik (nog) niet. En trouwens: ik heb je verteld dat ik geen inspiratie had, voor wat dan ook. Het lijkt er trouwens geen moment op dat je gaat proberen me te verleiden. We doen nog een kop koffie, we praten over van alles, en dan maak ik langzamerhand aanstalten om weer te vertrekken. Bij de draaideur nemen we afscheid, maar eerst regel je bij de receptie nog een uitrijdkaart voor me. Je stopt ‘m meteen in mijn jaszak. Ik voel me een stuk beter dan een uur geleden. “Dankjewel, dit had ik echt even nodig!” “Fijn sugar, heb je nu wél inspiratie?” Ik lach: “Dat moet straks blijken, maar ik heb er in elk geval weer zin in.” Eerlijk gezegd heb ik veel meer zin in jou – opeens eigenlijk. Ik aarzel even: zal ik het erop wagen? Waarom weet ik niet, maar ik besluit toch om het niet te doen. Dit was prima zo; wie weet een volgende keer. Ik pak je vast voor een stevige knuffel, en wil je drie zachte zoenen op je wang geven. Maar na de tweede bedenk ik me, en kus ik je zachtjes op je lippen. “Tot snel…” Natuurlijk heb ik gemengde gevoelens. Het was heerlijk om even bij je te zijn. Maar het was nóg leuker geweest om ‘even’ de allerbeste seks met elkaar te hebben. Maar goed, ik kwam ...

... voor jou en voor de koffie. Ik haal de parkeerkaart uit m’n zak. Ik kijk even. En nog een keer. Dan schiet ik in de lach: ja hoor, ik had het kunnen weten. Dit is geen parkeerkaart. Het is een visitekaartje van het hotel. En achterop staat: “Je uitrijdkaart ligt in kamer 421… x” Die uitrijdkaart ligt dus in kamer 421. Maar natuurlijk niet keurig op een tafeltje, klaar om mee te nemen, zodat ik direct weer kan vertrekken. Waarschijnlijk moet ik eerst over jou heen om die kaart te kunnen krijgen. Letterlijk, dan. Nou, graag! Inspiratie genoeg, inmiddels – voor een vluggertje welteverstaan. In no-time ben ik terug in het hotel. De lift duurt me te lang, en dankzij de adrenaline heb ik die vier trappen zo beklommen. Het liefst was ik kamer 421 meteen binnengestormd, maar ik heb geen sleutel, en de deur is verder alleen van binnenuit te openen. Ik klop voorzichtig op de deur, en natuurlijk gaat die meteen open. God, wat zie je er prachtig uit. Alleen nog in lingerie, en pumps. En je doet nog verbaasd ook: “Hé, wat kom jij nu doen?” Ik grinnik: “Mijn uitrijdkaart halen. O, en ik heb opeens heel veel inspiratie.” Opeens slaat het weer om. Het rustige winterzonnetje maakt in een fractie van een seconde plaats voor een zware storm, met af en toe een stoot van orkaankracht. Je trekt me naar binnen, en terwijl de deur met een harde klap dichtvalt, val je aan. Terwijl onze tongen elkaar zo hard begroeten dat het bijna pijn doet, ruk je me de kleren van het lijf. Ik ben inmiddels met mijn ...