Diagnose: Borstkanker, deel 4 - Sex Verhalen

Diagnose: Borstkanker, deel 4

... toen ze een roffel hoorde van iemand, die snel de trap af kwam. Ze luisterde een ogenblik, want ze was niet gewend dat Hans zo snel beneden kwam, die het normaal altijd rustig deed. Maar toen de deur openzwaaide en hij vrolijk riep: "Goeiemorgen, Anna. Lekker weertje vandaag.", keek ze hem aan en zei plompverloren: "Wat is er met jou? Ben jij verliefd of zo?" Hij zei niets, maar pakte grinnikend de telefoon, drukte een nummer en bestelde twee grote bossen bloemen, waarna hij weer ophing. "Jij bent verliefd." stelde ze nuchter vast. "Wie is het arme schaap?" Lachend beloonde hij haar met een paar dikke klapzoenen op beide wangen. "Is dat zó duidelijk?" "Jongen, ik ben moeder. En een moeder ziet het meteen, als haar kind verliefd is. Jij bent mijn kind weliswaar niet, maar daarom zie ik het nog wel, hoor." "Oké Anna," knikte hij en voegde er met een brede grijns aan toe: "Ja, ik bén verliefd, en niet zo'n klein beetje ook." "Het straalt je aan alle kanten van je gezicht." lachte ze, "Maar ik hoop wel dat je niet zo hoog met je hoofd in de wolken loopt, dat je vergeet ...

... dat er ook nog werk ligt te wachten." "Ja mama, ik zal er aan denken, mama." klonk het verdacht gedwee uit zijn mond, waarna hij met een brede grijns in zijn eigen kantoor verdween, nagekeken door een vertederde Anna. Toen een minuut of tien later Michelle, stralend als nooit tevoren, beneden kwam, wist Anna genoeg. De beide vrouwen keken elkaar aan en Anna zei eenvoudig: "Zeg maar niets, Michelle. Jij ziet er al net zo verliefd uit als die jongeman, die daarnet de trap kwam afroffelen." Michelle toverde een stralende en gelukkige lach op haar knappe gezicht en zei zacht: "Hij heeft me gevraagd, Anna." "En jij hebt ja gezegd." stelde Anna lakoniek vast. Ze kwam van achter haar bureau vandaan, sloeg haar armen om Michelle heen en kuste haar op beide wangen. "Gefeliciteerd, schat. Ik hoop oprecht dat jullie heel gelukkig met elkaar worden." "Daar maak ik me geen zorgen meer om, Anna. Maar bedankt." "Maar als ik daarbij een handje moet helpen, dan zal ik het niet laten. Ik heb al eens een relatie van mijn kind stuk zien lopen, en dat wil ik niet nog een keer meemaken."