In Carmens huiskamer - Sex Verhalen

In Carmens huiskamer

... waar het boek over ging. “Lief dier – over bestialiteit”. Een boek over mensen die seks hadden met dieren. Het idee was zowel afstotend als fascinerend. In ongeveer dezelfde woorden stond het ook in het voorwoord. “Het is vreemd...maar het gebeurt. In de huiskamer, op de boerderij, maar vooral in ons hoofd. Ons verstand is ons grootste geslachtsorgaan.” Ze bladerde het boek door, in de verwachting dat ze hier te maken had met extreme pornografie. Maar dat bleek niet zo te zijn. Het boek bestond voor het merendeel uit tekst en leek meer een populair wetenschappelijk verhandeling te zijn dan daadwerkelijke porno. Maar de paar platen die erin stonden bezorgden Carmen wel rode oortjes. De kroon spande een afgebeeld schilderij van een eskimo meisje wat naakt in de sneeuw lag, met een gigantisch ijsbeer die haar aan het likken was. Op die plek. Het zag er niet ranzig of zelfs maar tegennatuurlijk uit, haar been was in passie over zijn dikke nek gevouwen. Carmen nam het schilderij in zich op, tot ze heel diep is zichzelf voelde dat zich iets roerde. Hier schrok ze zo van dat ze het boek dichtklapte. Mando lag in zijn mand en keek naar op bij dit geluid. “Mando is de man in huis…”, dacht Carmen bij zichzelf. En meteen daarna “Oh god, wat denk ik nu?” Met een beetje een schuldig gevoel in haar maag ververste ze zijn waterbak en gaf hem nieuwe brokken. Kwispelend kwam Mando aanlopen. Carmen besloot eens lekker voor zichzelf te gaan koken. Ze nam een wijntje erbij. Haar diepvries zat ...

... vol lekkere dingen, maar ze nam zo zelden de tijd voor zichzelf. Daar moest maar eens verandering in komen. Carmen wist namelijk wel degelijk hoe ze van simpele dingen een lekkere maaltijd moest koken en drie kwartier later had ze een overheerlijk ruikende visschotel op haar schoot. Ze zette zich lekker voor haar televisie en keek naar het journaal wat haar vertelde dat de eerste koningsdag lekker rustig was verlopen. Tegen haar gewoonte in dronk ze nog wat extra wijn, waar ze niet dronken van werd, maar lekker warm en rozig. Daarna pakte ze haar DVD collectie er weer eens bij. Ze had geen enkele in om zich bi het uitgaansvolk te voegen wat nu alweer naar het café ging, maar wilde wel een beetje sfeer voor zichzelf creeëren. Dus koos ze een serie uit: twin peaks. Ze had die dvd box al zes maanden in huis, maar nog nooit gekeken. De rest van de avond en morgen was daar heel geschikt voor. “Kom Mando,”, riep ze “We gaan kijken wie Laura Palmer heeft vermoord.” Mando reageerde zoals enthousiast op haar stem en sprong naast haar op de bank. Hij legde zijn kop op haar schoot zodat ze hem lekker kon aaien. Carmen drukte op ‘play’ en de vage intromuziek begon. De serie was mooi maar traag en dromerig en de extra wijn mistte zijn uitwerking ook niet. Na één aflevering voelde Carmen haar ogen zwaar worden, en halverwege begon ze voor het eerst een beetje te knikkebollen. Ze sperde haar ogen weer open, en hield ze op het scherm gericht. Tenminste, dat dacht ze, maar in werkelijkheid viel ...