Turnmeisje - Sex Verhalen

Turnmeisje

... behandeling. Ze heeft van die kleine witte enkelsokjes aan. Dan stop ik vlug met staren, en ik begin met de behandeling. "Goed, Julia. Het is je linkerbeen, toch?" Ze knikt instemmend. "Ik ga je aanraken, nogmaals als je ergens pijn hebt of je ergens niet prettig bij voelt, geef dat dan alsjeblieft aan." Ze knikt wederom, ik merk dat ze het een beetje spannend vindt. Ik leg mijn hand voorzichtig op haar bovenbeen, net boven de knie. "Ik ga een beetje drukken, op het moment dat ik op plek druk waar het het meeste pijn doet, geeft dat dan aan." Ik druk zachtjes op haar been, ze geeft geen reactie. Langzaam beweeg ik mijn hand steeds verder naar boven, telkens even zachtjes drukkend. Des te hoger ik ga, des te meer geeft ze reactie. Dan, wanneer ik vlakbij haar heup ben, schiet ze een klein beetje omhoog. "Was dat het plekje?" vraag ik. "Iets meer naar binnen nog." zegt ze. Ik beweeg mijn hand iets meer naar binnen, inmiddels is mijn hand bijna in haar lies. Ik druk zachtjes, en ze schiet nogmaals omhoog. "Daar?" vraag ik. "Ja, daar. En aan de onderkant." "De onderkant?" "Ja, de andere kant van mijn been. Mijn hamstring." "Lieverd, ik denk dat je niet één, maar twee spieren hebt beschadigd." Ze schrikt even. "Goed, dan ga ik de andere kant ook even testen. Ik help je wel even met omdraaien." Ik leg mijn handen op haar heupen, en help haar met op haar buik te gaan liggen. Dan valt me gelijk iets op. Ze heeft een paar heerlijke billen. Klein, rond, stevig...ik besef me vlug dat ...

... dit een leerlinge van me is, en verman mezelf. Ik leg mijn hand op haar been en begin weer zachtjes te drukken. Steeds hoger, tot net onder haar linkerbil. Of eigenlijk net erop. Ze kreunt zachtjes, ik neem aan van de pijn. "Daar?" "Ja..." kreunt ze. "Oke. Het voelt duidelijk als een verrekte spier." "Verrekt?" zegt ze verbaast. "Ja, Julia. Verrekt, niet gescheurd. Wie heeft je verteld dat het gescheurd was?" "Ehm...ikzelf. We hebben krukken gehaald toen ik niet kon lopen. Naar de dokter mocht ik niet." "Nou, Julia, je hebt twee spieren verrekt. En in dit geval is er maar één ding wat daar aan gedaan kan worden" "En dat is?" vraagt ze. "Masseren. Vaak en diep." antwoord ik. "Oh. Oke. Ja dat is goed." zegt ze. "Julia, ik geloof niet dat je me helemaal begrijpt. Wacht ik help je even overeind, dat praat makkelijker." Ik help haar te gaan zitten.Ze kijkt me niet begrijpend aan. "Hoezo begrijp ik het niet, gewoon masseren toch?" vraagt ze verontwaardigd. "Ja, Julia. Gewoon masseren. Maar ik kan dat helaas niet voor je doen, dat moet iemand thuis doen." "Hoezo? Daar doet niemand het toch, niemand heeft aandacht voor me! Waarom kun jij het niet gewoon doen?" "Omdat, Julia, ik daarvoor....ik moet daarvoor je liezen en billen masseren." "Ja, en?" "Lieverd, dan kom ik erg vlakbij delen die ik niet hoor aan te raken. Ik hoor je sowieso al niet aan te raken, laat staan je billen en...vlakbij je vagina." Julia begint te snikken. De tranen druppelen op de grond. "Maar...maar...van mij mag ...