De grijze muis en de eenzame wolf – 3 - Sex Verhalen

De grijze muis en de eenzame wolf – 3

... hart op de goede plaats.” “Dat is niet precies zoals ik het heb begrepen Vincent. Maar ik moet erkennen dat ik daar het fijne niet van weet.” Zeg ik “Ik heb eerder het gevoel dat zij zich door haar zusje afgewezen en gedenigreerd voelt.” “Waarom verwondert mij dat niet?”fluister hij meer tegen zichzelf dan tegen mij. Na twee uurtjes neemt langzaam iedereen afscheid en mijn fietsmaten dringen er op aan dat ik volgend weekend me voor een tochtje weer bij hen aansluit. Ik bedank mijn collega’s voor de hulp bij het verzorgen van de koffietafel en ook zij verdwijnen dan snel. Wanneer ik naar mijn keuken loop om nog een beetje op te ruimen sluit Vincent zich bij me aan. “Het is goed te weten dat Evie een goede vriend heeft die zich om haar bekommerd. Als jullie iets nodig hebben, schroom dan niet om me te bellen. Hij pakt een visitekaartje uit zijn zak en schrijft achterop een 06 nummer. Alsjeblieft John als er iets is bel me gerust.” Dan komen de flamboyante Sandra met Evie de keuken binnen.”Gòh John, je hebt het goed voor elkaar. Evie heeft me juist rondgeleid in je huis.. Mooi, echt heel mooi. Mijn zus boft met zo’n vriend als jij.” We drinken samen nog een kop koffie en bij het afscheid neemt Vincent, Evie even in zijn armen en drukt een zoentje op haar wang. Mij geeft hij een knipoog en een kameraadschappelijk schouderklopje.. “Het ga je goed John. Zorg goed voor mijn schoonzusje.” Dan is het Sandra’s beurt om afscheid te nemen. Ze legt haar handen op de schouders van haar ...

... zus en kust links en rechts drie keer in de lucht naast haar gezicht. Daartegenover slaat ze even later haar armen om mij heen en kust me links en rechts op mijn wang en bij het derde kusje raken haar lippen ‘per ongeluk’, even die van mij. “Ik kom jullie snel weer eens opzoeken. Hier hoef ik niet bang te zijn dat de wielen onder mijn autootje vandaan worden gestolen” De blik op Vincents gezicht is veel betekend, dus besluit ik ook maar het zwijgen ertoe te doen. We ruimen samen alles op. “Hoe kwam je op het idee om Sandra in mijn huis een rondleiding te geven?” “Dat was niet mijn idee.. Het was zij die mij op en bepaald moment in mijn arm greep en daar kon ik geen weerstand aan bieden,,, zoals vroeger ook al.” En dan fluisterend er achter aan. “Zij was de jongere, maar wel de baas. Eigenlijk al vanaf haar geboorte.” “Ik sla nu een arm om haar heen. Ze duwt die echter meteen weg.. “Dat zal wel! .. Eerst hits je jezelf op, op het lekkere lijf van mijn zusje en dan weet je niet hoe snel je in mijn broek moet komen.” Ik ben sprakeloos en voel boosheid in me opkomen. Ik moet letterlijk even tot 10 tellen. (ik stop pas bij de 20) ik pak haar stevig bij de schouders en zet haar op een keukenstoel. Dan ga ik tegenover haar zitten. “Kijk me aan Evie Kraus.” Zeg ik boos, “NU!” Dan kijkt ze mij aan met tranen in haar ogen. Uit haar gezicht spreekt verdriet en angst en ik breek. “Je doet me geen recht Evie. Ik legde mijn arm om je heen om je te troosten. Ik had op geen moment de gedachte ...