De grijze muis en de eenzame wolf – 3 - Sex Verhalen

De grijze muis en de eenzame wolf – 3

De week die volgt worden we geleefd. Gelukkig hebben mijn collega’s mijn diensten zonder problemen van mij overgenomen want sec. gezien kan ik natuurlijk geen enkel recht doen gelden op verlof naar aanleiding van het overlijden van een vriend. Evie heeft nog op de avond van het overlijden de broer van Wout gebeld. Zijn reactie was ronduit ontnuchterend. “Wout heeft er toch niets meer aan als we terug komen.. we sturen wel een rouwkaart.” “Spaar je dat geld voor die kaart en spaar je om überhaupt ooit nog langs te komen.” had Evie gezegd. Daarna had ze haar zus gebeld. Haar schoonbroer een bekende advocaat had de telefoon opgenomen. Hij had zich tot haar verbazing aangedaan getoond en gezegd dat zij in ieder geval hun opwachting zouden maken op de crematie. Omdat de kennissenkring van Wout en Evie maar zeer beperkt is, stel ik voor de koffietafel na de crematie gewoon in mijn huis te houden. “Ik charter wel een paar collega’s voor het verzorgen van de koffie en de vlaai.” “Dank je John, ik zou niet weten wat ik zonder jou hulp moest.” Wanneer ik haar een troostend zoentje wil geven of even een arm om haar heen wil slaan keert zij zich af. Ook heeft ze haar nieuwe outfits blijkbaar goed weggeborgen en zij loopt weer in haar oude kloffie door het huis. Ik besluit een beetje op afstand te gaan. Ondanks het feit dat ze me ter hand gaat bij huishoudelijke activiteiten en koken, de begeestering is om begrijpelijke redenen weg. Haar gezichtuitdrukking wordt getekend door verdriet ...

... maar ik proef ook schuld. Ik doe enkele pogingen om het gesprek aan te gaan zij ontwijkt dit echter door bijna letterlijk naar een andere ruimte of naar bed te ‘vluchten’. De dag voor de crematie: “John zouden we even naar ons huis kunnen rijden. Ik heb nog een zwart mantelpakje. Dat wil ik morgen dragen.” “We zouden ook iets nieuws kunnen halen?” “Nee, ik wil mijn oude pakje aan,, morgen.” Voor de woning aangekomen. “Blijf maar in de auto. Ik ben zo terug.” “Het is zeker een half uur later, ik wil net poolshoogte gaan nemen, wanneer zij met een betraand gezicht en een grote boodschappentas de deur achter zich dicht trekt.” “Gaat het een beetje?” “Gaat wel. Laat me nu maar even.” De weg terug leggen we stilzwijgend af. De crematie plechtigheid trekt als een film voorbij… Een fietsvriend doet een emotionele toespraak en besluit met het leggen van een fietstrui met daarop de insider naam WielerWoutje op de kist. Tijdens de koffietafel bij mij thuis ontfermt zich Evie’s zus Sandra zich over haar oudere zus. Ondanks dat zij ook al ruim de vijftig gepasseerd moet zijn, is zij een erg mooie vrouw en haar hele outfit straalt geld uit. Hetgeen ze niet uitstraalt is echte warmte en echt gevoel. Hoe anders is dan haar man Vincent. Ondanks dat hij de senior is van een advocaten maatschap lijkt hij mij een warmhartige vent. “Het is jammer dat Evie zich schaamde voor haar sociale omstandigheden, anders hadden we graag wat meer contact gehad. Wout was een eenvoudige maar patente vent met het ...