Knijpkutje - Noodweer - Sex Verhalen

Knijpkutje - Noodweer

... een beetje haar evenwicht en gleed hierdoor tegen mij aan.Ik stak mijn armen uit en ving haar op, terwijl ik nog met mijn fiets tussen mijn benen stond. Sorry, stamelde het vrouwtje en probeerde weer rechtop te staan. Op het moment dat ze letterlijk in mijn armen viel trok er een intens warm gevoel door mij heen. Ik kon het niet beschrijven, maar toen ik haar gewicht en warmte in mijn armen voelde, voelde ik alle spanning uit mijn geest lopen. Verbaasd en verbouwereerd hielp ik haar weer haar evenwicht te vinden en zette mijn fiets tegen het stalen nietje, waar een prullenbak tegen aan was gemonteerd. De vrouw zette haar fiets aan de andere kant van de prullenbak en ik stapte naar haar toe.Nogmaals sorry, dame, sprak ik. Ik weet dat ik mijn eigen spanning niet op een ander moet afreageren, maar gaat het wel een beetje met u, omdat ik in haar rooddoorlopen ogen een hoop verdriet zag. Dankbaar keek ze me aan en zei met zachte stem, Meneer, ik weet niet wat er met me is, nou eigenlijk wel, maar u had het over spanningen. U heeft de uwe, ik heb de mijne. Omdat het vrouwtje nog steeds stond te trillen, stelde ik voor even te gaan zitten, wat me een dankbare blik opleverde. Ik pakte haar bij haar arm en liep met haar naar het bankje en hielp haar met te gaan zitten. Ik liep terug naar mijn fiets en pakte mijn bidon uit de framehouder en liep weer naar het bankje. Wilt u misschien wat drinken dame, stelde ik voor en schroefde de bekerdop van mijn bidon af, terwijl naast haar ...

... plaats nam.Ineens sloeg ze haar armen om mijn nek en brak in huilen uit. Onmachtig met deze situatie, wist ik niet wat ik moest doen en besloot haar maar stevig tegen mij aan te drukken. Hartverscheurend trokken de huilbuien door het gevulde lichaam van het vrouwtje, terwijl ik bemoedigend op haar rug klopte. Na een poosje werd het snikken wat minder en onbeholpen vroeg ik of het weer een beetje ging en pakte het bidonbekertje van de zitting van de bank op. Hier dame, probeer wat te drinken en gaf haar de beker. Bezorgd zei ik dat het geen kwaad kon, er zit alleen maar AA-drink in, wat ik altijd tijdens een fietstocht meeneem.Toen de dame glimlachte bij mijn opmerking brak de zon door in haar ogen, en ik verbaasde me over de kracht en het licht wat ik in de ogen van dit vrouwtje zag. Dank je wel jongen, zei de dame. Ik hoop dat ik je niet tot last ben, maar het doet me goed dat je me even wilde troosten. Misschien heb je nog even tijd voor een oud vrouwtje zoals ik, je zei dat jij spanningen hebt en ik hoop dat jij deze ergens kwijt kan. Ik kan mijn spanningen nergens meer kwijt en denk dat mijn leven ten einde is. Wouw, dat was een heftige. Nu was ik helemaal van de leg, ik was echt sprakeloos. De vrouw zag mijn reactie en haastte zich te zeggen dat ze niet ziek is of iets ongeneeslijks bij zich droeg, maar dat ze verlaten was na een huwelijk van meer dan vijfendertig jaar voor een huppelkutje van net vijfentwintig.Ongemerkt liet ik mijn ingehouden adem los en was op een aparte ...