-
Nog zes maanden? deel 1
Datum: 2-2-2020, Categorieën: Hetero Auteur: arco03, Bron: Gertibaldi
... beter afscheid had ik me niet in kunnen denken. Dat lelijke kind dacht zeker dat ik haar ging neuken? Al was ze de laatste ik de wereld. Deed ik dat nog niet. Ik heb ook mijn trots. Toen ik thuis kwam bekeek ik op mijn gemak hoeveel geld ik op de bank had. Genoeg om het zes maanden zonder inkomen mee vol te houden. Aangezien ik toch al vastbesloten had dat ik geen enkele rekening zou meer betalen. Als ik er niet meer was konden ze me toch niet meer plukken. Ik surfde over Internet om te zien wat voor last minut aanbiedingen er waren. Vakantie naar Griekenland. Mijn favoriete land om op vakantie te gaan. Ik voelde me nog steeds goed. Dit wilde ik graag voor het zover was nog een keer doen ik had toch al plannen in die richting voor dit jaar. Genieten van de Griekse zon. Ik had geluk. Snel boekte ik een compleet verzorgde reis voor 4 weken naar een of ander onbekend eiland waar ik nog nooit geweest was. Over drie dagen kon ik al vertrekken. XXX De warmte sloeg in mijn gezicht, toen ik het vliegtuig uitstapte. Er stond iemand van de organisatie van het reisbureau op me te wachten om me verder te begeleiden. Er moest nog een paar uur gevaren worden om op de plaats van bestemming te komen. Toen ik de man zag staan, zag ik dat hij in gezelschap was van twee jonge vrouwen die ik ook in het vliegtuig had gezien. Na een korte rit naar de haven zette hij ons af bij een vissers bootje. Daar nam hij afscheid van ons een liet ons alleen. Gelukkig was er een kalme zee. Op de boot had ...
... ik, die er drie uur over deed, om op plaats van bestemming te komen, ruimschoots de tijd om kennis te maken met mijn reisgenote's. Ilse en Ilona heette de twee vrouwen. Gewoon twee vriendinnen van elkaar die op vakantie gingen. Het waren twee knappe meiden, ik schatte ze wat leeftijd betreft zo rond de twintig. Ze gingen voor het eerst samen op stap. Gewoon omdat ze een paar goede vriendinnen waren. De vriendjes hadden ze thuis gelaten. Uit ons gesprek begreep ik dat ze deze reis net als ik geboekt hadden als een avontuur. Ze wisten net zo min als ik waar ze terecht zouden komen. En toen we het eiland naderde snapte ik gelijk waarom de reis die ik had genomen was geannuleerd was. Zo op het eerste gezicht zag het er op een afstand maar troosteloos uit. Het was niet meer dan één grote rots steen met een paar bomen en een paar witte huisjes erop. De traditionele windmolen ontbrak natuurlijk niet. De man van de boot, bracht ons nadat hij de boot had aangelegd, met onze bagage naar een groot woonhuis dat ons hotel bleek te zijn. Met wat onverstaanbare woorden nam hij afscheid en maakte dat hij weg kwam. Er was een meisje wat ons welkom heette. Ze bracht ons naar onze kamers. Eenvoudige kamers met een eigen badkamer en toilet. De toilet was voorzien met een bordje zoals overal in Griekenland. Geen toiletpapier doorspoelen. Nadat ik mijn koffers had uitgepakt liep ik in mijn zomerkleren naar beneden. Op het terras zou het meisje bij een welkomstdrankje uitleggen wat er op het eiland ...