Nog zes maanden? deel 1 - Sex Verhalen

Nog zes maanden? deel 1

Eerst op vakantie! Ik ben een jonge vent van 35 jaar. Sportief type. Drink bijna niet, ja wel eens een uitschieter maar dat komen maar zelden voor. Ik leef niet als een celibaat maar wel als een bescheiden mens. Kortom, ik ben zo gezond als een vis. Tenminste dat dacht ik. Totdat ik na een onschuldig virusje door mijn huisarts voor een bloedprik naar het ziekenhuis werd gestuurd. De huisarts zou me daar de uitslag van geven. Met enige verbazing zag ik een week later een brief op de mat liggen dat ik bij een specialist moest komen en wel zo snel mogelijk. "Meneer de Vries ik heb slecht nieuws voor U," zei de man. Ik ga het U op de man af vertellen. U heeft nog hooguit zes maanden!" Het wel of ik ter plekke door de grond zakte toen ik dat onaangename nieuws hoorde. De test wees uit dat U een zeldzame bloedziekte heeft, en we kunnen niets voor U doen. Als een gebroken man verliet ik het ziekenhuis. "Zes maanden? Waarom moet mij dat overkomen? En ik voel me helemaal niet ziek!' Allerlei gedachten spookten door mijn hoofd. 'Gelukkig heb ik geen vrouw en kinderen. Ik laat gelukkig niemand alleen op de wereld achter.' Het eerste wat ik deed toen ik thuis kwam was mezelf een flinke borrel inschenken om met mezelf het slechte nieuws te vieren. Onder invloed van de alcohol die steeds rijkelijker door mijn aderen begon te stromen, begon ik zover ik kon na te denken, hoe de korte tijd die ik nog had zou gaan beleven. Om er toch nog wat van te maken nu ik me nog goed voelde, besloot ik ...

... dat de eerste stap was, om te stoppen met werken. Ik had een goede baan en flink wat geld gespaard. Mijn baas zou vast niet blij met me zijn als ik hem zou vertellen dat ik per direct mijn ontslag zou nemen. De reden? Die hield ik nog maar even voor me. Ik vond het niet verstandig om het aan de grote klok te gaan hangen dat ik over zes maanden de pijp aan Maarten zou gaan geven. De teleurstelling op mijn werk was groot. Niet alleen bij mijn baas maar ook bij mijn collega's. Niemand begreep wat me bezielde om er zo plotseling vandoor te gaan. Ik keek even naar Inge, mijn jonge assistente. Ze keek me met natte ogen aan. 'Vreemd,' dacht ik. 'Zij zou anders wel blij moeten zijn dat ik weg ging. De enigste van de club. Inge was wel één van de meest arrogante meiden die ik in m'n leven ontmoet heb. Zo'n opgeschoten tiener die altijd commentaar heeft op een ander, maar als er het op aan kwam presteerde ze nooit geen moer! Als er roddels waren op het kantoor was zij meestal de bron. Kortom, ze deed zich altijd netter voor dan ze was. Ze begon te snikken toen ze me een hand gaf. "Hans Ik vind het jammer dat je weg gaat, voor je vertrekt wil ik je nog wat vragen. Ze deed een stap achteruit en trok haar rokje omhoog. Ik zag dat ze haar slipje naar beneden trok. "Wil je het met me doen? Daar verlang ik al naar sinds ik je ken!" Ik moest wel een beetje lachen. Hoe kwam het sletje op het idee. "Jij bent wel de laatste op aarde waar ik het mee zou doen!" Ik stapte voldaan het kantoor uit. Een ...