Van de Een Komt de ander 20 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 20

... met haar achtergrond. Zo vertelde zij ineens, dat zij buiten haar uiterlijk dat altijd voor problemen gezorgd had, ze hier altijd al bekeken was als een exoot. Vroeger op school bleven ze maar vragen over haar Russische afkomst. Haar oma en moeder waren niet gevlucht omdat zij daar geen eten hadden maar omdat zij er niet meer wilden leven. Hier werd dat maar half begrepen. Men ging ervan uit dat daar geen voedsel was. Dat was lulkoek, voedsel zat en naar verhouding nog goedkoper ook. De pijn was dat er voor je gedacht werd en dat was veel erger. Stel je voor kinderen direct na de geboorte al in crêches te stoppen. Ma moest zonodig van de partij gaan werken. Dat was alleen maar om die arme kinderen al te indoctrineren. Schamper zei Paula hier achteraan, "En alsof het hier nu anders is. Domweg jongen in mekaar draaien en dan in een crêche stoppen. Pa werkt aan zijn carriêre en ma moet zich zo nodig zelf kunnen ontplooien. Je moest eens weten hoeveel kinderen er met de ziel onder hun arm na school op straat rondlopen omdat er geen hond thuis op ze wacht. De ouders kunnen al niet meer anders, ze hebben domweg geen tijd meer. Door die prut regering wordt ze dat ook nog eens opgezwetst. Die lult de mensen een vals schaamte gevoel aan en stelt dat iedereen belangrijk is voor de maatschappij. Vroeger schande spreken van de Sovjetunie en het nu zelf flikken onder het motto van flexibel en modern zijn. Jullie wisten het misschien niet maar ik ben het roerend met Eva en haar familie ...

... eens. Het grote geluk is dat wij het ons nu ook kunnen permitteren. Eva gunt ons deze vrijheid ook en wil die met ons delen. Maar al die arme donders worden gewoon bezeken!" Ik keek Paula nu verbijsterd aan zij had zonder het te weten bijna dezelfde redenering als Eva afgestoken. Er ging veel meer in ons leuke warhoofdje om dan ik ooit vermoed had. Ik zoende haar en zei dat Eva mij alleens bijna hetzelfde verteld had. Glimlachend vertelde ze nog dat Loes er ook zo overdacht. Ik wist het, Loes had als chemicus een keer bijna leergeld betaald. Zij was benaderd door een grote firma vlak nadat zij afgestudeerd was. Die boden haar een superloon en daarbij een zogenaamd wurgcontract aan. Ze had het geweigerd en kwam nergens meer aan de bak. Toen is ze maar les gaan geven. Deze zelfde firma lag nu onder verdacht zijn rotzooi verkocht te hebben aan een zeker iemand waar de halve wereld momenteel achteraan zat. Paula lachte nu weer echt en zei dat dat toch echt van haar hart gemoeten had. Ik was altijd hun luisterend oor geweest maar zo diep was zij er nooit op ingegaan. Ik had volgens haar als smeris al gezeik genoeg aan mijn kop gehad. Ondertussen reden wij net boven Wittem de onverharde weg op die naar onze redder in de nood leidde. Halverwege zagen we al dat Pierre niet van halve maatregelen hield. Er stonden diverse vrachtwagens met een Luxemburgs kenteken. Er werd zo te zien een enorme koel en vriescel opgebouwd. Ik zette mijn auto een eindje verderop aan de kant. Paula rekte zich ...