-
De stille kracht – 2
Datum: 28-1-2020, Categorieën: Hetero Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi
... een oud album. Met lippenstift heeft ze er een groot hart omheen getekend, op de foto staat een afdruk van haar gestifte lippen en ze heeft erbij geschreven ‘voor altijd in mijn hart’”. “Maar waarom?” “Dat was die tijd John, van Opa moest ze een Indo trouwen en je weet…” Ik knik. “De stille kracht geeft richting, maar dwingt niet.” Verdrietig knikt ze terug. “Mama en jij dan? Hoe was dat voor jou om 2e keus te zijn.” “Jongen hebt jij ooit aan je Pa gemerkt dat ik zijn tweede keus was? Mij heeft hij nooit dat gevoel gegeven, ondanks dat ik wist dat Bena er in zijn hart constant bij was. Hij was te eerlijk omdat voor mij te verzwijgen.” Cita legt een hand op het been van mijn moeder. “Mag ik je wat vragen Ma?” “Natuurlijk meid.” “Had je niet het gevoel dat zij tussen jullie in stond als jullie…” “Nee zo voelde het nooit. Ons samenzijn was juist heel intensief en…” Ik zie hoe ze rood kleurt. “bevredigend.” We gaan naar beneden. In de woonkamer zijn de meisjes nog druk met hun puzzels. Cita gaat gelijk bij ze op de grond zitten om te helpen. “Kom ma. Dan pakken wij de koffie en het gebak.” “Wat doe je John. Ga je bij Cita wonen of komen jullie hierheen?” Wanneer Ik vertel dat ik naar Molenhoek ga, kijkt ze verdrietig. “Alsjeblieft Ma, ik ben niet uit de wereld. We zullen je vaak opzoeken en het eveneens geweldig vinden als jij soms voor een paar dagen komt logeren.” “Meen je dat jongen?” “Ja, Cita is maar wat blij dat de meisjes weer een oma hebben.” “Kijk Papa John, de eerst ...
... puzzel is klaar.” “Mooi Satira; willen jullie een stukje cake?” “Ja lekker.” klinkt uit twee mondjes tegelijk. “Ma, staat de aanhanger eigenlijk nog in de garage?” “Nee knul. Die staat in de garage bij Bertus. Je weet wel van drie huizen verder. Sinds wij beiden alleen zijn helpt hij me vaak met klusjes en meestal gaan we samen de boodschappen doen.” “Denk je dat ik de aanhanger morgen zou kunnen lenen?” “Wacht maar dan bel ik gelijk effe.” ‘Oh Ja Hallo Bertus. John is hier en hij vraagt of hij morgen de aanhanger kan lenen.’ ‘natuurlijk. Ik kom effe een bakkie doen dan kunnen we wat met afspreken’. “Zo Ma, heb je een nieuw vriendje?” “Ben je gek.. Wat moet zo’n oud mens als ik nog met een vriend.” Enkele minuten later wordt op de keukendeur geklopt en dan staat de open en goedlachse Bertus ook al in de woonkamer. Er volgt een rondje handen schudden en Ma schudt ook voor Bertus een mok koffie in. De manier waarop hij haar aankijkt spreekt boekdelen. “Waarvoor heb je de aanhanger nodig John?” Ik vertel hem dat ik morgen mijn slaapkamerameublement en nog een paar persoonlijke spullen wil verhuizen naar Molenhoek. “Dat komt dan goed uit kerel. Ik heb een huif gemaakt over de aanhanger. Ze hebben voor morgen regen gemeld dan blijven jullie spulletjes lekker droog. Natuurlijk kom ik je helpen. Verhuizen is een mannenklus. Hoe zou je het vinden om samen achter John aan te rijden Riet. Dan kun je gelijk zien hoe hij woont en ik kan hem helpen, bij het opbouwen van de slaapkamer. ” “Ik ...