-
De stille kracht – 2
Datum: 28-1-2020, Categorieën: Hetero Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi
... Over een paar minuutjes maak ik die deur open. Dan komen Jullie voorzichtig naar binnen.” De meiden zijn meteen enthousiast maar ik zie twijfel op Cita’s gezicht. Vertrouw me nu maar. Ik hoor de gong nog nagalmen terwijl de deur open zwaait. “O Jongen zijn jullie er eindelijk. Gelijk verlegt ze haar aandacht naar Cita. Even twijfelt ze, maar dan verdwijnt Cita al in haar stevige armen.” “Meisje wat ben ik blij dat we eindelijk kennis maken. Hoe lang heeft hij jou voor mij verborgen gehouden? Als ik je zo aankijk… het lijkt wel of ik je al jaren ken.” “Kom Ma, laten we naar binnen gaan. We hebben je heel wat te vertellen.” Mijn moeder neemt ons meteen mee naar de keuken. Alle belangrijke zaken bij ons thuis werden altijd aan de keukentafel besproken. Nog terwijl mijn moeder koffie begint in te schenken. Open ik de deur naar de tuin. “Ma heb je ook limonade?” “Ja jongen hoezo?” “Mag ik voorstellen. Dit zijn Satira en Setia die graag kennis willen maken met hun oma.” Met open mond staart ze van mij, naar Cita, naar de meisjes. Terwijl ze door de knieën zakt en de meisjes aan haar borst drukt zie ik tranen over haar wangen biggelen. Als vanzelf gaan ook de vier kleine armpjes om de nek van mijn ma. Even later aan tafel volgen de verwijten. “Waarom heb je me dat niet verteld jongen. Ik had wat lekkers gehaald voor die schatten, ik heb geen speelgoed meer.” Cita legt haar handen op die van mijn moeder. “Ma? Mag ik u mama noemen?” “natuurlijk meid ik zou niets liever willen.” “Ma… ...
... Er gaat geen snoep, geen speelgoed… boven de gevoelde liefde van een oma.” “Maar John had me toch?” “Ma… John en ik kennen ons pas echt, sinds afgelopen woensdag.” Ik heb mijn moeder nooit zien hyperventileren, maar nu komt ze in de buurt. “John. Ga jij met de meiden bij de bakker wat lekkers halen. Ik wil even met Mama praten, van vrouw tot vrouw.” Dik een uur later kom ik met een draagzak van de bakker en de meiden met elk een zakje van de Bart Smidt via de tuin de keuken binnen. Ik loop door naar de woonkamer , maar ook daar geen spoor van Cita en ma. “Meisjes, pakken jullie je puzzels maar uit dan zoek ik mama en oma.” Ik ga de trap op en vindt de vrouwen van mijn hart op de slaapkamer van mijn moeder. Ze zitten op bed en staren in een oude foto album. “Dat is mijn moeder Bena, Ma?” “Ik zei toch al liefje, ik had het gevoel dat ik je al kende. Je lijkt enorm op je moeder.” Ik kuch. “John, je moest eens weten wat wij ontdekt hebben… De eerste en enige grote liefde van je Pa, dat was Bena de moeder van Cita.” “Ze reikt mij het oude fotoalbum met jeugdfoto’s van mijn vader. Op een zwart wit foto staat hij als jonge man heel trots met zijn arm om de nog jonge Bena heengeslagen. Ik trek een stoel bij en ga zitten. “Ik heb het altijd geweten jongen. Pa is er altijd erg open over geweest. Kort na deze foto heeft zij het uitgemaakt. De grote liefde was niet wederzijds.” “Ik zie een traan over Cita’s wang rollen. “Die liefde was wel degelijk wederzijds. Mama heeft diezelfde foto in ...