Stille wateren-1 - Sex Verhalen

Stille wateren-1

... minuten later gaat de bel en Carla doet zelf open. Ze begroet Roos en haar vader. Binnen stellen ze zich voor aan de moeder van Carla. “Ik zal gelijk met de deur in huis vallen” begint de vader van Roos, “Roos wil graag dat jij met ons meegaat naar Kroatië”. Carla slaat haar handen voor haar mond en ze moet opkomende tranen bedwingen. “Ik …… met jullie mee … oh mam, … mag dat, … mag ik mee?” De moeder van Carla staat in tweestrijd, het geld kan ze eigenlijk niet missen maar ze weet ook dat haar dochter wel een verzetje verdiend. Ze helpt haar heel vaak, doet goed haar best op school en dit is een buitenkansje voor haar. “Wat betekent dat, financieel bedoel ik” vraagt Ingrid. “Ze mag gratis mee. De reis is al geboekt en betaald, Gerard, de broer van Roos, heeft vanmiddag verteld dat hij niet meegaat want zijn verbroken relatie is weer gelijmd en die plaats is al betaald. Als ze zelf een koffer met kleding meeneemt en ook wat zakgeld is het wat mij betreft in orde.” “Mag ik mam? Alsjeblieft.” “Maar je baantje bij de super? Die laat je schieten? Want na de vakantie hoef je dan niet weer terug te komen.” “Dan ga ik wel een krantenwijk lopen, dat levert ook geld op.” “Nou vooruit maar. Ik wil je dit buitenkansje ook niet misgunnen.” “Ik kom haar vrijdagavond ophalen, dan slaapt ze bij ons want zaterdagnacht gaan we om vier uur rijden. Ik zal u dan de nodige gegevens verstrekken. Je hebt een paspoort?” “Nee, identiteitskaart.” “Dat is ook goed, nou voor de rest is er nu niks, dus ...

... tot vrijdag.” Carla staat op en geeft de vader van Roos een hand, “hartstikke bedankt voor dit aanbod, dit vergeet ik nooit meer.” Roos is ook opgestaan en ze omhelzen elkaar. “Lekker drie weekjes in een warm land, saampjes, ik heb er zin in Carla.” “Ik ook Roos.” Als Roos en haar vader weg zijn omhelst ze haar moeder. “Hartstikke bedankt mam dat ik mee mag.” Die avond is het heel laat als Carla eindelijk in slaap valt, talloze gedachten blijven in haar hoofd rondzingen. Ze heeft kort daarvoor in haar Bosatlas zitten kijken en met een liniaal uitgerekend dat het wel 1200 kilometer is. Zo ver is ze nog nooit geweest. De donderdag erna lijkt vooruit te kruipen, op werk kijkt ze bijna elke minuut wel op de klok. Ze is blij dat ze kassadienst heeft vanaf één uur, dan heeft ze tenminste geen tijd om te kijken. Einde van de middag gaat ze langs de bedrijfsleider om afscheid te nemen. “Ik heb het gehoord van je moeder Carla, wel heel bijzonder zo’n aanbod. Als je terugkomt over drie weken ben je hier gewoon welkom, je bent een veel te betrouwbare kracht en ik wil je graag weer terugzien.” “Fijn, dank u wel.” “Goede vakantie in Kroatië en tot over drie weken.” “Ja, tot over drie weken en nogmaals bedankt.” Die vrijdag maakt Carla haar koffer in orde en ‘s avonds komt Roos haar ophalen. Ze zegt haar moeder gedag en de vader van Roos tilt haar koffer naar beneden. Die gaat in de auto en ze stappen in. Die avond ligt ze bij Roos op de kamer. “Ik vind het allemaal reuze spannend” zegt ...