De Prins Van Perzië
Datum: 3-1-2020,
Categorieën:
Tieners
Auteur: Tommie, Bron: Opwindend
... mij je helpen. We zijn toch vrienden?"Plotseling voelde ik me totaal hulpeloos. Alleen al vanwege haar stem ... begon het alweer. Mijn piemel werd stijf en mijn frustratie kookte over. Het moest maar een keer gezegd worden. Ik draaide me naar haar om. In een vlaag zag ik dat ze haar lavendeltrui droeg, mijn favoriete kleur. Een ander, niet zo vaag deel van mijn geest zei, dat ik beter maar snel naar de badkamer kon vluchten.Maar de frustratie kreeg de overhand.Ik keek naar haar gezicht, haar ogen, haar lippen en toen gleed mijn blik onweerstaanbaar naar haar borsten. En meteen, om de klok op gelijk te zetten, had ik al een maximale stijve!"Dit is het wat er mis is, Elly!" riep ik gekweld en stond op. Elly keek onbegrijpend, staarde naar mijn gezicht, nog steeds niets begrijpend, en toen, ja natuurlijk, toen keek ze naar de rest van mijn lichaam. En toen zag ze het! Het was ook gewoon niet te missen, en ze deed een sprong achteruit, toen ze de enorme tent in mijn broek zag."Kijk maar, dit is wat er mis is met mij! Vandaag, en gisteren, en elke dag dat jij hier bent!!! Ik kan het niet tegenhouden en het doet pijn en ik heb er spuug genoeg van!" Er kwamen tranen in mijn ogen. Oh nee! Niet janken, nee alsjeblieft niet! Snel vond ik mijn zelfbeheersing terug en mijn ogen traanden niet meer, maar Elly zag wel, dat ze nog vol traanvocht zaten. Ze stond sprakeloos, haar mond viel open als de letter "o"."Alleen dat ik hier ben?" vroeg ze.Mijn woede was vervlogen. Ik had mezelf voor ...
... gek gezet, ik wist het. En tot mijn verbazing begon mijn erectie slap te worden. Niet helemaal, maar Hij zakte wel tien centimeter. Nu was het allen nog naar een bobbel in mijn korte broek en geen grote tent meer."Ja," was alles wat ik zei."Oh!" zei Elly en toe lachte ze.Ik liep naar haar toe, en met grote woede op mijn gezicht riep ik: "Lach me niet uit!"Ze stak haar handen omhoog, weerde mij af en haar gezicht werd ernstig."Nee Tommie, dat is niet waarom ik lachte. Ik lachte, want ik probeer al lang om jou zover te krijgen om met mij te zoenen, maar ik was er juist bang voor, dat jij mij zou uitlachen! Ik moest lachen om mezelf, omdat ik bang was, dat jij niet zou willen, maar nu ... nu denk ik van wel!" zei ze met een aarzelende stem.Nu was het mijn mond die openviel. "Ik jou zoenen?"Elly leek nerveus. Geen jongen had ooit een stijve van haar gekregen, voor zover ze wist. "Nou ... eh ... hm ..." stamelde ze. "Rogier vroeg mij, om met mij uit te gaan, en ik ben nog nooit eerder met iemand uit geweest, en ik denk dat hij me dan wil kussen en ik wil het niet helemaal verkeerd doen en alles verknoeien, dus ik dacht dat jij misschien ... nou ja ... een keertje wil oefenen met mij?"Ze haalde diep adem na deze lange zin. Man, haar tieten zwaaide geweldig!Ik kan haast niet geloven, dat ik met mijn hoofd durfde te knikken. Of eigenlijk kon ik het wel geloven, maar ik kon niet geloven dat dit echt gebeurde. Plotseling werd ik achterdochtig. Laura verborg zich misschien ergens, en zou ...