De Gave 4 - Sex Verhalen

De Gave 4

... met mijn voet een tikje tegen het koffertje gaf. “Ik hou die twee dan ook wel bij me als souvenir… Mona zal trouwens ook wel een centje daarvan kunnen gebruiken, denk ik zo.” Hij keek me nu bijna smekend aan met bloed doorlopen ogen en een trillende onderlip. Beeldde ik me dat nu in of was er rond zijn lippen een blauwe waas te zien. Al die tijd was ik de greep op zijn geest blijven vasthouden. Ik wist dan ook dat zijn hart het langzaam aan het begeven was en ook dat hij steeds minder lucht in zijn longen kreeg. Veel medelijden riep dat echter niet bij me op. Want echt een groot verlies voor de mensheid was hij dan ook niet. Opeens zag ik een grote, zich snel uitbreidende vochtvlek rond zijn kruis verschijnen en tegelijk meende ik ook een poepgeur bij hem te ruiken. “Jij oude smeerlap, je bent het gewoon in je broek aan het doen,” zei ik dan ook met walging in mijn stem. Hoofdschuddend draaide ik me dan ook om en drukte op de bel van Mona. Zodra ik dan ook het zoemen van het magneetslot hoorde, stapte ik het flatgebouw binnen. Die domme griet had zelfs niet eens gevraagd wie er voor de deur stond. Toen ik nog een laatste keer omkeek zag ik die pooier langzaam door zijn knieën zakken en omver vallen. Met glazig wordende ogen bleef hij daar bewegingsloos liggen. Op het naamkaartje stond de eerste verdieping vermeld. Ik liep dan ook de trap op die zich recht voor me bevond. “Alfredo… ik dacht al dat je niet meer zou komen!” riep Mona toen ze mij hoorde aankomen. Haar glimlach ...

... verdween als sneeuw voor de zon toen ze mij nu zag. Haar appartement bevond zich vlakbij de traphal en in een paar passen was ik dan ook bij haar, helemaal klaar om ook haar aan mijn wil te onderwerpen. Mona was klein en slank en precies zoals men zich een jonge Filippijnse voorstelde. Ze had dik, glanzende zwarte haren die tot halverwege haar rug hingen. Verder vlezige lippen en grote donkere ogen. Ze had een paar stevige tieten, niet overdreven groot. Mooi passend dan ook in mijn handen, was mijn gedachte. Ik was er bovendien zeker van dat zij geen beha droeg, want haar tepels stonden dan ook donker afgetekend in een afgedragen, veel te krap T shirt. Een strakke jeans deed bovendien haar kontje ook mooi tot zijn recht komen. Ze keek me verbaasd en wat op haar hoede aan. Mijn gezicht kwam haar dan ook niet onbekend voor, maar ze wist echter niet van waar. “Waar is Alfredo… en wie ben jij?” vroeg ze dan ook. “Ik ben Peter… Peter Bouman,” zo stelde ik me nu met een ontwapenende glimlach aan haar voor, terwijl ik haar tegelijk mentaal geruststelde en haar ontvankelijk maakte voor mijn suggesties. “Ik ben een vriend van Alfredo. Hij heeft me dan ook net opgebeld. Zijn wagen wilde niet starten en hij heeft mij opgedragen om jou op te halen.” Mona keek me wantrouwend aan blokkeerde de deur naar haar appartement, maar een ogenblik later fleurde ze opeens op. “Sorry, maar nu herken ik je opeens,” zei Mona en deed toen een stap opzij om me door te laten. “Sorry, maar in deze buurt moet ...