Melanie 2 - Sex Verhalen

Melanie 2

... onverdraaglijk. Na enkele seconden voelde ik de pijn een beetje wegebben en mijn hele lichaam stond precies in brand. “Ziezo zei ze, ik hoop dat je nu je lesje hebt geleerd”. Ik keek snel naar beneden en vervolgens maakte ze mijn voeten los. Ik zette deze onmiddellijk recht zodat de pijn in mijn polsen een beetje afnam en toen ze mijn handen losmaakte zakte ik ineen op de grond. Ik had geen kracht meer over om op mijn benen te blijven staan. Na enkele minuten lukte het me om terug recht te staan, Elise bracht me naar de badkamer en nam zalf waar ze mijn hele lichaam mee insmeerde. Ze was nu plots heel vriendelijk, deed heel vriendelijk tegen me, maar ik durfde haar nog steeds niet aankijken. Ze merkte dat zei me dat de sessie over was en dat ik nu terug gewoon kon doen. “Als ik aangeef dat ik gehoorzaamheid van je verwacht, zal je dat wel merken”, zei ze. “Doe nu maar gewoon.” Ik zei haar voorzichtig: “Mag ik je dan vragen waarom het nodig was om me zo af te ranselen, zo erg dat mijn lichaam nu nog in brand staat, en ik op het einde niet meer kon staan ?”. Elise lachte even en terwijl ze ook mijn borsten insmeerde zei ze: “Je bent nu mijn slavinnetje, Melanie, en het was nodig om je op de regels te wijzen en ervoor te zorgen dat je die ook niet vergeet.” “Als je flink bent, en doet wat ik van je vraag, ...

... zal je ook leuke dingen meemaken, en zal er zelfs plaats zijn voor genot. Maar in de eerste plaats moet je mij dienen, en moet je eerste bekommernis zijn, om aan mijn eisen te voldoen, en om mijn verwachtingen te overtreffen. Doe je dat, dan zal je alleen maar beter worden als slavin. Doe je dat niet, …, tja, dat hangt van jou af”. Ik liet Elises woorden door mijn hoofd gaan en vocht tussen gevoelens van afkeer en van opwinding. Ik besefte dat dit geen éénmalig iets was en het besef dat Elise mijn leven zou beheersen beangstigde me en deed mijn maag ineenkrimpen. Maar wat ze zei over ‘genot’ en over ‘het beter worden als slavin’, deed mijn onderbuik kriebelen, tot mijn eigen verbazing. Ok, dacht ik, ik had nu wel juist een enorm zware afranseling gehad, maar misschien had ik die wel een beetje verdient, en als ik me goed zou gedragen zou het zo erg wel niet meer worden. Ik nam me voor om vanaf dat moment alles wat Elise me vroeg uit te voeren, hoe extreem het ook zou zijn. Helaas was Elises fantasie extremer dan de mijne en had ik toen geweten wat Elise me in de toekomst nog zou opdragen, dan had ik er op dat moment zeker een einde aan gemaakt, zelfs met de onvermijdelijke gevolgen. Maar Elise was niet dom. Ze ging steeds een stapje verder, ze verlegde geleidelijk aan mijn grenzen, op verschillende vlakken.