Melanie 2 - Sex Verhalen

Melanie 2

... momenteel is hij bezig een herstructurering voor te bereiden. Die zal leiden tot een halvering van het personeel. Ik kan er natuurlijk voor zorgen dat jou vader bij de gelukkigen is, maar …, enfin, je kent de voorwaarde”. Mijn hoofd tolde. Elise was helemaal niet meer het meisje dat ik gisterenavond had gezien, en waarmee ik had gevreeën. Haar ware valse aard was bovengekomen. Dat ze het filmpje online zou plaatsen was al erg en moest ik te allen prijzen voorkomen. Maar mijn vader werkte al 15 jaar in hetzelfde bedrijf en als hij zou ontslagen worden, zou hij het erg moeilijk krijgen om ergens anders werk te vinden. Dat mocht ik zeker niet laten gebeuren. Ik probeerde het echter nog te begrijpen en zei: “Maar Elise, wat was dat gisteren dan, heb je dat allemaal maar gespeeld ? “. Ze roep plots streng terug: “ik heb je al gezegd dat ik vanaf nu je Meesteres ben. Aangezien je niet wil leren zal ik je direct hiervoor straffen. En ja naïef wicht, heb je het nu eindelijk door ? Dat was allemaal gespeeld, om die film te kunnen maken. En nu wil ik dat je voor mij op je knieën gaat zitten”. Ik besefte plots dat ik echt in de val zat, en dus geen keuze had. Ik besloot om te doen wat Elise me opdroeg en vroeg me af wat ze me zou opdragen te doen. Aarzelend stond ik recht uit de zetel en zette me voor Elise op mijn knieën. “Kijk naar beneden slet !”, riep ze streng, “het is verboden je meesteres aan te kijken, tenzij ik je daarvoor de toelating geen, begrepen ?” “Ok, zei ik met een ...

... zucht, en draaide even met mijn ogen. Plots sloeg ze mij hard in mijn gezicht. Ik verschoot en keek haar verschrikt aan. “Het is duidelijk dat je nog heel wat moet leren, Melanie, daarom zal ik je nu straffen”. “Volg me”. Ze stond recht en ik stond onmiddellijk ook recht om haar te volgen. Ik besefte dat ik moest doen wat ze me opdroeg en dat ik haar ‘Meesteres’ diende te noemen. Ik volgde haar de trap op naar boven, en achter een deur was er opnieuw een trap. Ik volgde haar naar de zolderkamer, maar toen ik daar aankwam wist ik niet wat ik zag. Er stonden allemaal vreemde toestellen met kettingen en handboeien en ik zag overal haken tegen de muur en in het plafond. Het leek wel een martelruimte. “Draai je om en ga op je knieën zitten”, beval ze me en ik deed wat ze vroeg. “Handen op je rug”, gebood ze en opnieuw volgde ik haar bevel. Ik kreeg plotseling enorm veel schrik en probeerde aan een manier te denken hoe ik hieruit kon geraken, maar kon niks bedenken. Ik voelde hoe ze riemen aan mijn polsen deed, en hetzelfde rond mijn enkels. “Sta recht en kom mee”, gebood ze me opnieuw. Ik volgde haar naar het midden van de ruimte, waar er kettingen aan het plafond hingen. Met een soort kliksysteem klikte zet de ringen die aan de riemen van mijn polsen hingen vast. Ze klikte ze hoog vast, zodat mijn armen bijna gestrekt boven mijn hoofd vast hingen. “Benen gespreid”, riep ze nu. Ik spreide mijn benen zo ver ik kon. Ze klikte ze ook vast aan een ketting die vastzat aan 2 ringen in de ...