Jessica en Zineb 2 - Sex Verhalen

Jessica en Zineb 2

... ze over Jessica’s buik en pakte daarna even haar borsten beet. Deze plotseling verandering in hartstocht zond de bliksemschichten door Jessica’s lichaam en in de greep van verlangen draaide ze zich half om en op haar knieën ging ze door met Zineb zoenen. Het was zo heftig dat die bijna plat op haar rug viel. Die schrok toch even van zoveel openheid. “Nog niet. Er kan iemand aankomen.” “Hier? Op deze tijd?” hijgde Jessica teleurgesteld. “Dat lijkt me echt heel sterk. En dan nog, het gaat al bijna schemeren. Het is tenslotte al herfst, ook al zou je dat niet zeggen met deze temperaturen.” Zineb hield haar niet te min even af. “Dan nog, op de bosgrond liggen… ik wil de tijd voor je nemen, en het niet afraffelen.” “Maar waar kunnen we…” Zinebs gezicht vertrok even: “Ik ben echt een domme muts! Je kent de familie Balthussen, toch?” Jessica keek even verbaasd op: “Uhm ja, maar wat hebben die met ons te maken?” Zineb grijnsde breed. “Ze zijn op vakantie. En meneer Balthussen heeft toch die grote vijver met koi-karpers? Hij wil altijd dat er een betrouwbaar iemand zijn vissen voert. Mijn moeder had beloofd dat ik het zou doen en hij heeft al twee jaar geleden de sleutel van de tuin gegeven. Hij vind me een lief betrouwbaar meisje…” de rest van de zin liet ze in de lucht hangen. “Zij hebben toch die tuin met de dichte coniferen en die hoge schuttingen?” zelf grijnsde ze nu ook. Zineb lachte nu hardop: “Ja, ik heb al eens eerder de vissen willen voeren toen ik dacht dat ze nog niet ...

... terug waren. Het zijn nudisten, dus ze lagen poedelnaakt te zonnen. Dat vond ik toen nog schokkend en ik heb ze nooit laten merken dat ik ze gezien had. Ik ben zachtjes weer weggeslopen.” Jessica zoende Zineb even weer hard op haar mond: “Waar wachten we dan nog op. Laten we naar hun huis toegaan.” “Ik kan het huis niet binnen,” zei Zineb, “maar ze hebben matrassen en kussen buiten liggen.” Jessica sprong bijna overeind en trok Zineb weer omhoog. “Nu maar hopen dat ze niet weer eerder van vakantie terugkomen.” “Oh nee,” antwoordde Zineb die haar kleren afklopte, “Ze blijven nog zeker twee weken weg!” Het was bijna rennen naar de auto toe. En daarna reed Jessica veel te hard terug naar de straat waar ze woonden. Nog net niet met piepende banden remde ze op de oprit van de familie Bathussen. “We moeten door de poort naar binnen,” zei Zineb. De poort was aan de zijkant van het huis. Zineb had de sleutel al te voorschijn gehaalden liet hen binnen. De tuin van de Balthussen was, zelfs in het schemerdonker, prachtig om te zien. Hij was groter dan welke tuin dan ook van het huizenblok, goed onderhouden, met een aantal paden van wit grind door de bloemenperken en graspartijen. Achter stond een tuinhuisje met overkapping waar een set tuinmeubelen met zachte kussens stond. Hiervoor lag de grote vijver met de koi’s erin. Ze liepen er samen naartoe. Een aantal van de grote vissen begonnen onmiddellijk te happen naar voedsel. “Ze herkennen mijn voetstappen,” zei Zineb “Ze hebben altijd ...