Jessica en Zineb 2 - Sex Verhalen

Jessica en Zineb 2

... knikte: “Ja, dat is goed.” Jessica pakte haar moeders autosleutels en maakte de deuren van de auto open. Ze stapte in en legde haar hand op de versnellingspook. Meteen voelde ze Zinebs zachte handen over de hare glijden. “Het spijt me dat het even zo moet,” fluisterde Zineb, “Maar ik ben nog niet klaar om het iedereen te vertellen…” Jessica draaide haar hand om, zodat hun vingers zich weer in elkaar konden vlechten. “Maakt niet uit. Je bent er nu. Meer hoeft even niet. Nog niet tenminste,” voegde ze er met een ondeugende glimlach aan toe. Zineb glimlachte wat onzeker terug, maar haar ogen glinsterden. Ze zette de auto in zijn één en reed weg. De spanning viel helemaal van hen af en binnen de kortste keren waren ze weer als vanouds in gesprek over van alles en nog wat. Jessica reed de auto naar het dichtstbijzijnde bos, waar ze hem parkeerde. “Zullen we een stukje wandelen?” vroeg ze. Al had ze daar wel bijbedoelingen bij. “Ja, leuk,” zei Zineb die zich ongetwijfeld wel bewust was van die bijbedoelingen. Toen ze uitstapten zag Jessica hoe Zineb haar hoofddoek afdeed en hoe ze haar haren losgooide. Gooi je haar los, maak me gek! dacht ze bij zichzelf. “Ik wil de wind door mijn haren voelen vanavond,” was haar uitleg. Jessica voelde hoe haar hart een slag oversloeg toen ze zag hoe mooi haar vriendin was. “Ik wil ook dat ze echt mijn vriendin wordt,” zei ze tegen zichzelf. Maar hardop zei ze: “Zullen we naar het ven wandelen?” Zineb knikte alleen. Over het smalle bospaadje liepen ...

... ze naar het ven toe. Jessica liet haar hand naar beneden vallen, zodat ze tegen Zinebs hand aan tikte. Die reageerde onmiddellijk door haar hand beet te pakken en hand in hand liepen ze door. Hun bovenarmen wreven tegen elkaar en Jessica voelde hoe ze langzaam een beetje begon te zweten. Ze wilde echt meer dan alleen maar dit en hoopte zo dat er deze avond nog een kans zou zijn om Zinebs naakte lichaam tegen die van haar te drukken. Bij het ven aangekomen liet Zineb zich door de knieën zakken en ging op de grond zitten, in kleermakerszit. “De vogels zijn verstoord door ons, maar als we heel stil zijn, dan horen we ze dadelijk weer zingen.” Ze trok aan Jessica’s hand, zodat die zich ook door de knieën liet zakken. “Kom lekker bij me liggen,” zei Zineb. Jessica ging languit op de grond liggen en legde haar hoofd op Zinebs kuiten. Zacht streelde Zineb haar wangen. Jessica sloot de ogen en genoot van de aanraking. “Kus me eens,” fluisterde ze. Ze voelde hoe Zinebs lange haar haar gezicht kietelde toen die zich voorover boog. Ze kantelde haar hoofd wat, zodat ze de ruimte hadden en opende haar mond. Hun tongen speelden hun spel met elkaar. De gesprekken, de subtiele aanrakingen, het was bedeesd en kalm geweest en deze kus begon ook zo. Maar die ontaardde binnen enkele seconden en een heftige, vurige, passievolle en natte kus. Jessica reikte met haar armen omhoog en sloeg haar armen om Zinebs nek. “Ik verlang zo naar je,” kreunde Zineb. “Het doet bijna pijn!” Met haar handen gleed ...