Van de Een Komt de ander 13 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 13

... die vriendelijke agrariër uit Wittem een voorstel wilde doen. Nu had ik enig idee van hetgeen komen zou en kon rustig vrijaf pakken volgens Eva. Paula vond het prachtig en misschien kon Loes dan als scheikundige wel een hulp zijn bij de controles. Giechelend en goed geluimd liepen we de rechtzaal uit. Heerlijk onbezorgd konden wij naar huis en vergezelde ik mijn "vrouwen' naar de parkeergarage. Eva vroeg ineens olijk lachend of ik niet wat vergeten was. Op dat moment kwam ik er achter dat ik met hun in Eva's auto wilde stappen. Mijn eigen wagen stond nog steeds op de parkeerplaats van het gerechtsgebouw. Ik was hem glad vergeten, dus ik haastte mij terug na hun even uitgezwaaid te hebben. Thuis gekomen was eigenlijk alles in rep en roer. Loes was haar en Paula's identiteitspapieren aan het zoeken. Vera haalde ze ten langen leste uit Paula's eigen tas en zei triomfantelijk, "Ik heb ze nu die vervangende van mij nog." Vera was namelijk echt alles kwijt geraakt bij haar avontuurtje en had dus vervangende papieren gekregen. Nu wij ons adres toch moesten wijzigen wilde Vera meteen mee. Dan kon ook zij haar hele papierwinkel in orde te krijgen. Een beetje bedrukt kijkend vroeg ze, "Ik moet nog een keer naar huis" Daar ligt toch nog het een en ander." Eva beloofde met haar mee te gaan en daarna met Vera ook naar het gemeentehuis te komen. Ik vroeg of we daar op hun moesten wachten. Eva vond het echter onnodig en zei vrolijk, "Nee ik scheer Vera's ouders en daarna gaan we die ...

... papierwinkel regelen. Dan is het al avond bouwen jullie maar alvast met de meiden iets op." Bij het woord papierwinkel keek Vera al vergenoegd op. Eva lachte even en zei haar, "Vanavond schatje, even geduld lekker ding." Vera was zoals wij allemaal, verknocht aan Eva en wilde haar steeds overal liefkozen. Ik ging met Loes en Paula in mijn auto naar het gemeentehuis en Eva vertrok met Vera in een taxi. Ze had haar eigen wagen aan de meiden meegegeven. Lotte had Eva de sleuteltjes gevraagd. "Om nog wat boodschapjes te doen ", zoals zij geheimzinnig zei. Het was een echte uitzondering dat Eva haar eigen auto aan iemand anders meegaf. Eva hield er gewoon niet van en nam zelf dan ook een taxi en niet de auto van Gerda die er toch stond. Zelfs Lotte, die toch goed reed, kreeg Eva's wagen bijna nooit mee. Die "boodschapjes' van haar moesten dus wel belangrijk zijn. Eenmaal in de auto op weg naar de gemeente kreeg ik een idee. Ik wist ineens wat ik met het geld zou doen dat ik nog overhad. Mijn schoonouders in spee hadden veel te veel gegeven toen ik met de meiden onze ringen in Echternach kocht. Ik vertelde Loes en Paula dat ik besloten had voor de meiden een autootje te kopen. Dan konden ze dat gebruiken als ze op kamers zaten. Ze konden dan als ze geil waren eens vaker naar huis komen. Zo van de universiteit in ons bed. Loes vond het prachtig en zei, "Dat is leuk dan zijn ze niet afhankelijk van de trein." "Jep, " dan kunnen ze ook eens wat langer blijven als we een feestje bouwen", zei ...