Een relationele Rollercoaster 9 - De gijzeling - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 9 - De gijzeling

... het OM bij U?' 'Die is hier!' 'Wat is haar inschatting. Hebben wij voldoende bewijs, om in actie te komen?' "Meneer Mertens… U spreekt met Winkens van het O.M. Vooropgesteld dat de verhalen van verdachte niet zijn gebaseerd op een bizarre fantasie, hebben we meer dan voldoende om in actie te komen.' 'Dank U. 95-7. Ik begeef me zo met melders naar uw locatie. Ik ga ervan uit dat het slachtoffer, hun steun na beëindiging goed kan gebruiken. Uiteraard heb je de vrije hand om in geval van escalatie meteen in te grijpen.' 'Roger.. Voordeurslot is geruisloos geforceerd. Een collega bevind zich reeds in de gang.' "U hoort het. Zullen we maar meteen vertrekken?" "Dat is goed. Maar wat is met haar zoon." "Die is gearresteerd op het moment dat hij die fiets aan de brug vastmaakte. Het is daarom dat ik wat later ben. De agent reikt mij een plastic zakje waarin Tineke's gsm herken. "Dit toestel hebben we veilig gesteld. Kijkt U maar naar het nog niet verzonden bericht." Ik open het berichtje en terwijl Miek over mijn schouder meekijkt lees ik. 'Hallo Mieke & John. Ik ben niet naar mij thuis gegaan. Ik heb lang nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat ik zo niet verder kan. Dries is de liefde van mijn leven. Zonder hem hoeft het niet meer! Bedankt voor jullie vriendschap en steun. Het ga jullie goed…' Ik schud mijn hoofd. "Hoe blind ben ik geweest. Ik heb die man jarenlang als mijn beste vriend beschouwd." "Alsjeblieft John, laat ons niet cynisch worden. Daar hebben we alleen ...

... onszelf mee." "Luister naar uw vrouw meneer Berns. Mijn beroepsbepaalde cynisme en achterdocht hebben me mijn huwelijk gekost. Neem van mij aan; die macht moeten we de paar kwaadwillende niet geven." Nog geen 5 minuten later stoppen we achter een wit bestelbusje. Brigadier Mertens klopt op een zijdeur die gelijk daarop openschuift. "Ik zal jullie even voorstellen. Dit zijn Meneer John Berns en zijn vrouw Mieke." We schudden een paar handen. "Aangenaam Winkens, officier van justitie. Ik vrees dat wij elkaar de komende tijd nog vaker zullen spreken." "Nog bijzonderheden Jacobs. "Niet echt brigadier. Gegijzelde houdt verdachte goed aan de praat." Jacobs drukt op een knop en spreekt in een microfoon. "Geronnimo, ik herhaal Geronnimo! " "Loop maar gelijk met mij mee." We zijn nog maar een paar stappen van het busje verwijderd of we horen een harde knal." Gelijk daarop kraakt de portofoon van de brigadier. "Situatie onder controle! Verdachte gewond. Sterk bloedende schouderwond. Verzoek om oproep ambulance." In looppas rennen wij achter de brigadier aan. De voordeur staat open en we lopen gelijk door naar de woonkamer. Tineke die blijkbaar net is losgemaakt springt ons in de armen en begint met lange uithalen te huilen. Over haar schouder zie ik mevrouw Gravee liggen. Een agent in gevechtskledij drukt een opgerolde theedoek tegen haar schouder. "Auw lul je doet me zeer!" "Ik kan u ook laten doodbloeden mevrouw. U zegt het maar." Bij het horen van het woord dood kantelt haar stemming en ...