Een relationele Rollercoaster 9 - De gijzeling - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 9 - De gijzeling

... neuken, terwijl hij ze langzaam wurgde. Geloof het of niet. Maar met dat ze hun laatste adem uitbliezen, kregen ze een orgasme… Geef jij me straks ook je laatste orgasme, vet hoertje?' 'Niet zo lang ik me daar bewust tegen kan verzetten!" Ze komt overeind en lacht hysterisch. 'Bewust! Dat is het sleutelwoord wijfie. Mijn jongen zal door het langzaam aantrekken van een tie-wrap om je nek, dat bewustzijn verlagen tot op het punt dat je niet meer kunt denken en alleen nog maar voelt. Ik zal hem alles leren wat mijn man en meester, zijn vader, mij heeft geleerd. Tot kort voor zijn dood heeft hij mij steeds weer opnieuw de Mount Everest van mijn eigen lust en genot laten beklimmen.' Blijkbaar hoort het oude mens zichzelf graag spreken waarbij ze haar perversiteiten herbeleeft. Ze verdwijnt voor korte tijd uit beeld, komt terug met een glas wijn, trekt een stoel bij en gaat tegenover Tineke zitten. 'Waarop drinken we?' Tineke kijkt haar schoonmoeder brutaal aan. 'Opdat jij en je zoon je sadistische vent snel zullen volgen?' 'Jij je zin schat!' Ze heft haar glas. 'Chears!' Tineke op haar beurt buigt ook weer over haar glas en neemt nog een flinke teug uit haar glas. 'Vertel eens Ma. Waar vonden jullie je slachtoffers.' De vrouw gaat quasi ontspannen achterover hangen in haar stoel. 'Ze vonden ons! Je moest eens weten hoeveel mensen aan de zelfkant van de samenleving hulp zoeken bij de kerk. En kenmerkend voor die lui is dat ze dat niet delen met hun sociale omgeving, zo ze die al ...

... hebben. In een ruimte achter de kerk hebben wij ze letterlijk opgepoetst. Zij lieten zich vrijwillig opsluiten en waren zelfs blij in hun appartement met eigen badkamer en een gevulde ijskast. Dat gaf ons de tijd om na te gaan of ze echt door niemand gemist werden. Was dat wel zo, dan lieten we ze gewoon weer gaan. In het andere geval werden ze ons speeltje. Er waren er zelfs bij met een onderliggende masochistische inslag die in den beginne zelf ook hebben genoten van hun onderwerping.' 'Ik kijk naar jou Ma, maar ik heb gevoel in een aflevering van criminal minds te zitten.' Het is duidelijk dat ze hiermee een gevoelige snaar bij haar schoonmoeder raakt. 'Wat hebben jullie met de èh, stoffelijk overschotten gedaan?' 'Wat zeg jij dat netjes. De lijken, die hebben we bijgezet in de crypten onder de kerk. Ze zijn in goed gezelschap van oud pastoors en andere geestelijken. Niemand die het in zijn bolle hoofd haalt om zo'n grafkamer van een oud geestelijke nog ooit te openen.' Mieke en ik horen de bel aan onze voordeur. "Blijf maar John, ik doe wel open." "Excuus meneer Berns, het heeft langer geduurd dan gedacht." Ik kijk op mijn horloge. "Dat mag U gerust hardop zeggen." Hij steek zijn hand uit. "Aangenaam, Mertens, Bert Mertens. .. Hoe is het in de dorpstraat? Ik denk dat jullie inmiddels genoeg informatie hebben om die dame voor de rest van haar leven achter de tralies te brengen." Hij grijpt zijn Portofoon. '95-7 hoort U mij?' 'Hier 95-7. Spreekt u maar.' 'Is de officier van ...