De Schrijver En Het Verlangen
Datum: 28-1-2018,
Categorieën:
Overspel
Auteur: Drenthe0528, Bron: Opwindend
... over haar slanke lichaam laten dwalen? Hij troostte zich met de gedachte dat hij daarin niet verschilde van welke andere man dan ook. Zijn gedachten werden onderbroken door de stem van Sanne. 'Hoe gaat het eigenlijk met Mark?' Vragend keek het meisje hem aan. 'Goed denk ik, maar je kent hem. Hij zegt nooit echt wat ie denkt of voelt.' Ze knikte een beetje bedachtzaam; 'klopt, ik ben veel impulsiever, misschien is dat wel de reden dat het niet meer ging. Dat we teveel verschillen bedoel ik.' De schrijver haalde zijn schouders op. 'Misschien, maar ik dacht altijd dat uitersten elkaar juist aantrekken en vooral bij jullie had ik dat gevoel. Om eerlijk te zijn, snap ik nog steeds niet goed wat nou echt de reden was.' Het bleef even stil tot Sanne, enigszins aarzelend, opmerkte: 'Om eerlijk te zijn, denk ik dat het toch vooral een andere reden was dat de doorslag heeft gegeven.' De intonatie in haar stem en de aarzelende manier waarop zij de woorden had uitgesproken, deden hem vermoeden dat het meisje het onderwerp liever wilde rusten. Hij probeerde de sfeer een beetje minder gespannen te laten worden door lachend op te merken: 'nou ja, hoe dan ook, ik snap er nog steeds niks van. Welke jongen laat nou zo'n leuke en mooie meid als jij schieten?' Het was eruit voor hij er erg in had en behalve om de spanning een beetje te breken, had hij er geen verdere bijbedoelingen mee. 'Meen je dat nou?' vroeg Sanne lachend. 'Jazeker' bekende de schrijver en voegde er ook lachend aan toe: 'als ...
... ik dertig jonger was geweest, dan had ik het wel geweten hahahaha.' Nog steeds lachend keek hij naar Sanne die hem ineens verbazend rustig aankeek. Zonder een spoor van ironie zei ze heel beheerst: 'Wie zegt dat jij te oud bent?'Het waren niet de woorden maar het waren de blik in haar ogen en de hand die ze op zijn dijbeen legde, die hem een hartverzakking bezorgde. 'Huh?' was het enige wat hij kon uitbrengen. 'Sanne glimlachte slechts. 'Pé' zei ze en wees met haar duim naar het blauwe bod met de witte “P”die ze passeerden. 'Wa...wat??'stamelde hij. 'Péé' herhaalde het meisje nadrukkelijk articulerend en wees naar de uitvoegstrook die naar een parkeerplaats leidde. Buiten zijn wil, alsof iets of iemand de controle over zijn denken en handelen had overgenomen, deed de schrijver zijn richtingaanwijzer aan en stuurde de parkeerplaats op. Terwijl hij nog bezig was zijn auto te laten stoppen, maakte het meisje haar gordel los, keerde zich naar hem toe en sloeg haar arm om hem heen. Zij drukte haar lippen op de zijne en haar tong drong zijn mondholte al binnen voor de auto volledig tot stilstand was gekomen. Al zijn emoties van de voorgaande jaren, alle opgekropte seksuele spanningen lagen besloten in deze zoen. Waar hij stiekem over had gedroomd, gebeurde nu echt. Hij voelde letterlijk een koude rilling over zijn rug lopen toen hij haar vingers met de rits van zijn gulp voelde worstelen. Hij ging verzitten zodat zij er makkelijker bij kon. Haar zoekende hand vond zijn keiharde pik ...