Juf Annemie in Italië - Sex Verhalen

Juf Annemie in Italië

... daar nogal van op. We waren toch al jarenlang collega’s en daarnaast zou ik denken dat ik niet bepaald als een asociaal type te boek stond. Begrijpen deed ik het dus nauwelijks, maar de signalen in mijn richting waren duidelijk. Dat had ik tijdens de wandeling in de voormiddag al mogen ondervinden en daarom had ik gepast voor de excursie die voor de rest van de dag gepland was. Als je zo in je eentje in de bar van een hotel de tijd zit te doden, ver van huis in een vreemd land, met een tijdschrift voor je neus waar je nauwelijks een woord van begrijpt… tja, dan ga je aan thuis en aan je dierbaren zitten denken. ‘Verdomme, Arie, was jij nou maar hier…’ Ik mompelde het tegen mijn spiegelbeeld in het vensterglas, maar dat zei geen woord terug…’Ach, was ik maar weer thuis.’ Het geklingel van de deurbel haalde me uit mijn sombere overpeinzing. Mijn hart sloeg en slag over toen ik de dame die de bar binnenkwam bij de eerste oogopslag herkende. Vier dagen eerder was zij het geweest die ons op die Italiaanse school hartelijk verwelkomde. Dat gebeurde in keurig Nederlands, weliswaar met een duidelijk herkenbaar Vlaams accent, maar dat maakte onze verrassing er niet minder om. Vier dagen lang was Chantal onze gids geweest, onze toeverlaat en onze vraagbaak. Ze had er werkelijk alles aan gedaan om het ons de voorbije vier dagen zo aangenaam mogelijk te maken, maar nu zat haar taak erop. Het ontspanningsgedeelte van ons verblijf viel niet onder haar verantwoordelijkheid. Daarvoor was ...

... de plaatselijk dienst voor toerisme ingeschakeld. Eventjes durfde ik hopen dat Chantal bij me zou komen zitten, maar ze zag me niet. De herinnering aan onze gesprekken van de voorbije dagen bezorgde me een warm gevoel. Eigenlijk was dat gevoel er achteraf gezien al bij de allereerste keer dat ik haar zag. Het voordeel van het single zijn was dat ik tijdens de diverse tafelmomenten de kans had gekregen om haar wat beter te leren kennen. En of ik haar wilde kennen… De vorige nacht had ik van haar gedroomd. Het soort droom dat je niet zo gauw aan een ander doorvertelt, maar waarvan je jezelf achteraf alle details moeiteloos herinnert… tot en met elke erotisch geladen handeling. Het kon haast niet anders of het moest Chantal opgevallen zijn dat ik tijdens die tafelgesprekken zowat aan haar lippen hing, telkens ze me een stukje inkijk in haar leven gunde. Lang geleden was ze haar toenmalige man, een ingenieur, naar Italië gevolgd. Sinds jaar en dag werkte ze als directiesecretaresse op deze school. Toen haar huwelijk strandde, had zij in haar tweede vaderland haar weg al lang gevonden. Terwijl haar ex met zijn nieuwe Italiaanse liefde naar België terugkeerde, was Chantal in Napels achtergebleven, verknocht als ze intussen was aan Italië, zijn bewoners, hun cultuur en gewoonten. Een betere gids dan deze mooie, zelfbewuste Vlaamse vrouw hadden wij Nederlanders nooit kunnen treffen. De spontane warmte die me overviel van zodra ik haar zag was dus niet nieuw. Mijn blik werd door haar ...