Verlegen meisje - Sex Verhalen

Verlegen meisje

... "Bovendien heb ik een eigen kamertje en dat kan op slot", zei ik met een knipoog."Zullen we eerst iets drinken en een beetje praten?" vroeg ik. "Ja, dat is goed", zei ze zachtjes. Tot mijn genoegen merkte ik, dat ze al een beetje begon te ontdooien, hoewel ze nog steeds erg verlegen was. Terwijl ik wat te drinken voor ons inschonk, schoof ze zenuwachtig op de bank heen en weer, maar dat had natuurlijk alles te maken met de spanning over datgene wat ongetwijfeld komen ging. Ik ging naast haar zitten, dicht tegen haar aan, ik sloeg mijn arm om haar heen en hield haar stevig vast. Mijn andere hand legde ik op haar bovenbeen en ik streelde de binnenkant van haar dijbeen zachtjes. Steeds hoger gleed mijn hand over haar warme, zachte dij tot hij haar kruis bereikte. Ik schoof haar jurkje wat omhoog en legde mijn hand weer in haar kruis. Amanda ontspande eindelijk en liet zich genietend, met halfgesloten ogen, achterover zakken. Ik voelde de vochtige warmte van haar poesje, door de stof van haar slipje heen, tegen mijn vingers. Het wond me enorm op en ik kon me bijna niet bedwingen om me op haar te storten, maar ik besefte, dat ik het rustig aan moest doen, wilde ik haar niet afschrikken. Met mijn andere hand omvatte ik haar linkerborst en kneedde deze zachtjes. Ik voelde haar tepel hard worden. Ik boog me over haar heen en ik kuste haar teder op haar wangen. Haar bril zat daarbij een beetje in de weg, dus die nam ik af en legde hem op de salontafel voor ons. Tussen het zoenen ...

... door vroeg ik haar, hoewel ik het antwoord eigenlijk al wel wist, of ze het wel eens eerder met een meisje gedaan had. Ze schudde ontkennend haar hoofd. "Maar je vindt het wel lekker?" vroeg ik haar nog. Ze knikte enthousiast van ja. "En heb je het wel eens met een jongen gedaan?" vroeg ik voor de volledigheid. Wederom schudde ze ontkennend haar hoofd. "Maar ik vind het heel fijn, dat jij de eerste bent", zei ze toen. Dat vond ik zó lief van haar, dat ik haar nog steviger tegen me aan drukte, lekker knuffelde en haar gezicht overlaadde met kusjes."Maar waarom heb je mij gekozen?" vroeg ze plotseling. "Ik ben te dik, mijn tieten zijn te groot en ik ben veel te klein." "Mijn lieve meisje toch, je hebt zalige borsten, je bent ontzettend mooi en vreselijk lief en schattig", zei ik. "...en ik ben tot over mijn oren verliefd op je", liet ik er fluisterend nog op volgen. Ik vleide mijn hoofd tegen haar borsten, streelde zachtjes haar buik en zei: "Geloof je me nu eindelijk?" "Ja, maar jij bent veel mooier dan ik", sputterde ze nog wat tegen. Ik greep haar resoluut bij haar schouders, keek haar recht in haar ogen en zei: "Amanda, ik ben vreselijk verliefd op je, dat moet je geloven, zou ik anders zoveel werk van je gemaakt hebben?" Toen zei ze zachtjes: "Ja, dat is waar." Ik realiseerde me, dat dit lieve kind zo'n minderwaardigheidscomplex had, dat ze niet eens kon geloven, dat er iemand verliefd op haar was. En mijn God, wat had ik het te pakken van haar!"Je mag mij ook best wel ...