Verlegen meisje - Sex Verhalen

Verlegen meisje

... mijn naakte billen liet glijden en hem toen weer snel terugtrok. Tevreden constateerde ik, dat ik op de goede weg was. "Wat ben je mooi", fluisterde Amanda met neergeslagen ogen. "Jij ook, schatje. Jij ook!", fluisterde ik met hese stem terug, ik nam haar hoofd in mijn handen en drukte een klinkende klapzoen op haar lippen.Korte tijd later spetterden we samen in het zwembad. Wat zag ze er ontzettend lief uit, met haar natte haren, met de waterdruppels op haar gezicht en in haar zwarte badpak, waar haar Goddelijke lichaam zo prachtig in uit kwam. Regelmatig sloeg ik mijn armen om haar heen en drukte een tedere zoen op haar zachte wangen. Omdat ze zonder bril niet zo goed zag, bleef ze de hele tijd dicht in mijn buurt. Ze kneep haar ogen samen tot spleetjes en pakte steeds mijn hand, alsof ze bang was me kwijt te raken in het gekrioel van al die mensen in het zwembad.Er was ook een waterglijbaan en daar gingen we, na enig aandringen van mijn kant, samen vanaf. Amanda zat tussen mijn benen, die ik stevig om haar heen geslagen had. Ik sloeg mijn armen om haar middel en zo roetsjten we samen naar beneden, terwijl ik haar zo stevig mogelijk tegen me aan klemde.Toen we even later samen aan de rand van het zwembad hingen, streelde ik onder water haar borsten. Haar snel hard wordende tepels tekenden zich duidelijk af in de dunne stof van haar badpak, zag ik door het heldere water heen. "Niet doen!", siste ze. "Waarom niet?", vroeg ik. "Vind je het niet lekker, dan?" "Jawel", ...

... antwoordde ze, "Maar straks ziet iemand het." "Nou, dan gaan we toch ergens naartoe, waar niemand ons kan zien", antwoordde ik gevat. "Wil je dat?" fluisterde ik in haar oor. "Ja", antwoordde ze met een rood hoofd en neergeslagen ogen.We zwommen nog even wat en toen gingen we ons weer aankleden.Toen we weer buiten kwamen, bleek het inmiddels donker. Ik sloeg mijn arm om haar schouder, beschermd door de duisternis durfde ze haar arm wel om mijn middel te slaan en zo liepen we, stevig tegen elkaar aan gedrukt, terug naar onze huisjes. "We gaan naar mijn huisje, daar is toch niemand", lachte ik. "Maar wel even zeggen, waar ik ben", zei Amanda, dus gingen we eerst even bij haar naar binnen. Haar vriendinnen zaten samen op de bank tv te kijken. "Ik ga nog even bij Marina iets drinken", zei Amanda. "Ja, ja...? Alleen maar iets drinken?" grapte de ene, terwijl ze de ander betekenisvol aankeek. Amanda sloeg beschaamd haar ogen neer, stamelde iets onverstaanbaars en bloosde. De grapjas sprong op, aaide Amanda even over haar arm en zei: "Nee, hoor, liefje. Laat je maar niet voor de gek houden. Veel plezier!" Amanda en ik draaiden ons om en liepen de kamer uit. "We blijven niet voor je op, hoor", riep de ander haar nog na. "Nee, doe maar niet", riep ik vrolijk terug."Ben je niet bang, dat je vriendinnen zodadelijk terug komen?", vroeg Amanda zodra ik de deur voor ons open had gemaakt. "Oh nee, hoor. Die twee komen nooit vóór drie uur 's nachts terug en nu is het nog geen elf uur", lachte ik. ...