Op de kast, uit de kast. 1 - Sex Verhalen

Op de kast, uit de kast. 1

... haar ogen neergeslagen en ik meen tranen in haar ooghoeken te zien. “John, ik wil me nog eens verontschuldigen voor gisteren, “ prevelt zij “ niet alleen voor gisteren , maar eigenlijk voor al die keren dat ik jou of Maaike heb beledigd”. “Ik aanvaard je excuus Gerda, maar Maaike, dat moet je zelf maar eens met haar oppakken” en Gerda, als je dan toch bezig bent dan denk ik dat Frans, Tineke en je dochter nog veel meer recht hebben op excuses voor je zure en ondankbare gedrag. Plotseling barst Gerda in tranen uit, ik loop om het tafeltje heen neem haar in mijn armen, Gerda huilt onbedaarlijk en schijnbaar ontroostbaar op mijn schouder onderwijl streel ik over haar rug en door haar grijze krullen. Na zeker 10 minuten gaat het huilen over in wat snikken, ik duw haar langzaam van mij af en kijk in haar gezicht, ik duw haar kin wat omhoog en dwing haar zo mij in de ogen te kijken. “Gerda, wat maakt dat jij vaak zo kil, bot en ondankbaar bent? Je hebt lieve behulpzame kinderen had een aardige man en ook voor het overige gaat het je eigenlijk buitengewoon goed”. “Ik weet het ook niet John? Achteraf haat ik mezelf vaak voor mijn gedrag, en vaak heb ik me voorgenomen mij anders te gedragen.” “Maar als ik dan weer de gelukzalige glimlach op de gezichten van mijn kinderen of zelfs bij jou en Maaike zag dan voelde ik weer de bitch in mij opkomen”. “Maar Gerda, je was toch ook gelukkig met je man?!”. “ Eigenlijk wel John, maar zonder dat ik wist wat, ontbrak er wat.” Piet was een ...

... erg lieve man en eigenlijk ontbrak het mij aan niets, maar …. … “ Het gezicht van Maaike kleurde rood tot diep in haar hals “maar altijd als wij de liefde hadden bedreven, voelde ik mij meer leeg, ontevreden en gefrustreerd” Zij vertelde dat zij na haar 45e helemaal geen seks meer hadden gehad. Piet had nog wel eens aangedrongen zij had echter consequent de boot afgehouden. Uiteindelijk had ook Piet zich blijkbaar in zijn lot geschikt. Ik pakte een slok van mijn koffie, die was inmiddels koud geworden. Gerda die dit ook merkte haastte zich om de koude koffie weg te gieten en schonk ons 2 nieuwe kopjes in. Ik had inmiddels weer tegenover haar plaatsgenomen en genoot van de overigens heerlijke cake. Bakken dat kon Gerda wel. Drinkend aan mijn koffie stelde ik Gerda voor om nu samen de kast op te gaan zetten “dan kunnen we daarna ,wanneer je nog wil, verder te kletsen over je wensen en gevoelens”. Met weer wat schaamrood op haar kaken maar nu met een glimlach om haar mond zegt ze “Ja John, kom laat ons beginnen”. Ik vraag haar een doosje voor de losse onderdelen en voordat wij echt beginnen, tellen wij alle onderdelen. Gelukkig is het verpakken dit keer goed gegaan, we hebben zelfs een schroef te veel. Samen gaan wij naar de slaapkamer en onder mijn aanwijzingen ontpopt Gerda zich als een uitstekende en goedlachse handlanger bij het opbouwen van de kast. Ze heeft nog steeds een rood hoofd, al is dit nu van de inspanning. Regelmatig zie ik een druppeltje zweet op haar voorhoofd ...