Op de kast, uit de kast. 1 - Sex Verhalen

Op de kast, uit de kast. 1

... Ik zet mijn materiaaltas op het voeteneinde van haar bed, waarop zij sneert, “zet die smerige tas op de Grond, John” Terwijl mijn bloeddruk verder oploopt, doe ik zoals mij bevolen en loop langs haar heen naar de bergruimte om de dozen met daarin de kast op te halen. Het blijkt te gaan om drie dozen, een grote en twee kleinere en natuurlijk geen enkele aanwijzing op de dozen in welke doos zich de bouwhandleiding bevind. Mw. Bijsmans heeft zich met de vraag of ik een kopje koffie blief, teruggetrokken in haar kleine keukentje. Ik sleep de dozen naar de slaapkamer en maak eerst de grootste en vervolgens de twee kleine dozen open. Zoals het altijd moet zijn bevind zich de bouwtekening in de laatste doos. Ik pak te tekening en het zakje met de losse onderdelen en ga op het voeten eind van het bed zitten om de tekening eerst even goed te bestuderen. Op dat moment komt mw. Bijsmans binnen met een kop koffie. “Wat heb jij er een rotzooi van gemaakt, John” , echt iets voor mannen om maar gelijk alle dozen open te trekken, om daarna maar meteen te gaan uitrusten op het bed”. Mijn bloeddruk stuwt zich op naar ongekende hoogte en ik zeg, “Gerda, nu moet jij eens goed luisteren, ik kom hier om jou te helpen en niet om mij door jou te laten koeioneren, dus ik vraag je nu bind in en laat mij mijn klus doen, dan mag je daarna weer verder in je eigen sop gaar koken. Ook Gerda (mw. Bijsmans) kleurt nu rood van verongelijkte boosheid. “Ten eerste John, voor jou ben ik mevrouw Bijsmans en ten ...

... tweede is dit mijn huis en ik heb het hier voor het zeggen”. “Goed mevrouw Gerda Bijsmans, dan laat ik u nu alleen in uw huis,dan kunt u alles verder zelf bepalen”, ik grijp mijn materiaal tas en been langs haar heen naar de voordeur en met een ‘welgemeend’ “fijne dag verder”, verlaat ik de flat. Bij mijn auto aangekomen gooi ik mijn materiaaltas op de achterbank en besluit nog maar even iets af te koelen voordat ik mij in het verkeer begeef. Wanneer ik een half uur later thuis kom, zegt mijn vrouw, “nu al klaar John ?” Ik vertel haar het relaas en zij geeft mij groot gelijk met betrekking tot mijn handelwijze. Ook zij is nooit vriendinnen met mw. Bijsmans geworden. Maaike is wat gezet en heeft op haar heupen en buik duidelijk wat kilootjes te veel desondanks kleed zij zich met haar 53 jaar vaak nog jeugdig en zelfs wat sexy. Dit had haar al meer dan eens van mw. Bijsmans opmerkingen opgeleverd. Een getrouwde vrouw met volwassen kinderen hoort er immers niet als een hoer bij te lopen. Terwijl Maaike een kopje koffie voor mij in schud gaat de telefoon. Het is Frans, mijn vriend. “John, wat is er gebeurt?” Mijn moeder belt mij zojuist op en zegt dat jij haar hebt laten zitten, je was erg brutaal en onredelijk”. Net als zojuist aan Maaike vertel ik ook aan Frans hetgeen er is voorgevallen. “Ik begrijp je John, maar zo is Ma nu eenmaal, zou je niet toch terug willen gaan?, ik ben echt te beroerd om dit nu te doen”. “Frans, neen ik ga nu niet terug en jij gaat al helemaal niet!” ...