Stille Jongen: Intro - Sex Verhalen

Stille Jongen: Intro

Intro:‘’Hij zegt nooit wat.’’ en ‘’Is hij er dan? Ik zie hem wel, maar dat is dan ook alles.’’ en ‘’Zou het wel goed met hem gaan?’’. Dat hoorde ik het vaakst. En vaak op een verwijtende toon. Maar ze hadden het nooit direct tegen mij. Altijd achter m’n rug om tegen elkaar. Het gaf niets. In principe niet. Maar ik had niet echt het idee dat ik mezelf kon zijn op deze manier. Het mocht niet van anderen. Van niemand. Thuis niet, op school niet, op m’n werk niet. Nergens vond iemand het ook echt goed dat ik gewoon lekker mezelf was. Wat ze dan ook zeiden, het klopte allemaal. Ik zei inderdaad vrij weinig. Ik hield liever m’n mond. Zouden meer mensen moeten doen, als je het mij vraagt. En dus viel ik niet op. Ik was er wel, maar zei vrij weinig. Ik leefde meer in m’n eigen wereld. En dan ging het heel goed met me. Daar hoefde niemand zich zorgen om te maken. Maar het leek soms wel of iedereen tegen me was. Tegen wie ik dan ook echt was.-En wie ben ik? Mijn naam is Jasper. Ik ben negentien jaar oud en ik volg de lerarenopleiding tot gymdocent. Ik zit in m’n tweede jaar, loop ook al stage op een middelbare school en doe daarnaast een cursus tot sportmasseur. Het lichaam vind ik erg interessant. Naast m’n school en stage werk ik ook nog een of twee avonden per week in een restaurantje aan de rand van een natuurgebied. En als ik tijd over heb, hou ik er ook nog een aantal hobby’s aan over. Omdat ik op m’n werk en school niet mezelf mag zijn, doe ik dat wel in m’n vrije tijd. Dus ...

... ben ik dan het liefst alleen. M’n thuis situatie was ook ingewikkeld. Ik woonde samen met m’n stiefmoeder en heb twee stiefzussen. Eentje boven me en eentje onder me. Niet zoals ik het graag zou willen zien… Ik kreeg vaak het idee dat ze een beetje met me opgescheept zaten, dat ze dat dachten. Had geen goeie band met hun allen. Wilde eigenlijk ook al het huis uit. Maar zo ver was het nog niet. En het leven ging ondertussen nog wel even door.-Teleurgesteld gooide ik mijn telefoon weer weg. Alleen maar omdat ik graag alleen was, betekende niet dat ik ook altijd alleen wilde blijven. Ik heb een paar vriendinnetjes gehad. Een daarvan was een meisje genaamd: Namjoo, uit Zuid-Korea. Verzin het maar. Niet echt handig, maar ze was vaker in Nederland dan in Korea, en ze sprak ondertussen ook al een aardig woordje Nederlands. Erg goed zelfs. Haar vader werkte hier en van kleins af aan hadden we elkaar al leren kennen. Mijn vader, niet meer onder ons, was zijn collega. Ik viel haar nog regelmatig lastig. Al zou zij dat nooit zo zien. Dat lag aan mij, niet aan haar. Zij was m’n eerste zoen, op vijftienjarige leeftijd, en naast dat ze beeldschoon was, dacht ik altijd dat ze me wel begreep. Maar ze was zo voorzichtig. Heel anders dan Nederlandse Meisjes. Maar een enkele keer was ze niet zo voorzichtig, en ik was blij dat ik daar bij mocht zijn.-We waren aan de kust. Mijn gezin en haar gezin gezamenlijk op vakantie. Haar vader was de beste vriend van de mijne. Mijn stiefmoeder was toen al in ...