1. Kamperen met Saskia


    Datum: 10-6-2019, Categorieën: Lesbisch Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi

    ... als zeker. Ik was stapelverliefd op Sas maar zij niet op mij. Haar afscheidskus voor het huis van mijn ouders was dan wel weer warm en innig. Die tegenstrijdigheid bracht me zodanig in verwarring dat ik haar nog diezelfde avond heb gebeld met de vraag hoe het nu verder moest met ons. “Ons?” reageerde ze op een directe en afwijzende toon, “voor mij is er geen ‘ons,’ of dacht jij dat ik als een lesbienne uit dat bos gekomen ben?” “Maar… ik dacht…”Verder kwam ik niet omdat ik begon te snikken. Ergens had ik het de hele tijd geweten maar toch deed het pijn om het uit haar mond te horen. “Toe Hera,” zei ze, ”ga nu niet zitten janken. Ik weet dat jij de voorbije dagen verliefd op me bent geworden, maar ik hou niet van jou… toch niet op de manier die jij graag zou willen.” “Op wat voor een manier dan wel?” wist ik met moeite uit te brengen. “Jij genoot toch ook van ons samenzijn. “Tenminste die indruk gaf je toch echt wel. Straks ga je nog zeggen dat ik je heb gedwongen.” “Dat deed je zeker niet, Hera. Het was heerlijk om met je te vrijen, mar voor wat mij betreft was het seks om de seks.” Haar woorden kwamen hard aan en ik wist zo gauw niet hoe ik moest reageren. Allicht daarom sprak zij na een beladen stilte zelf maar weer. “Begrijp me niet verkeerd, lieve meid. De herinnering aan de drie voorbije nachten zal ik mijn hele leven blijven koesteren. Voor mij was het een geweldige verrijkende ervaring en ik ben je daarvoor dankbaar. Maar ‘houden van’ in de zin van een relatie zie ...
    ... ik niet zitten. Sorry, dat kan ik niet, daarvoor hou ik teveel van de mannen.” Saskia had hierover wel degelijk nagedacht. Ze kraamde niet zomaar eender wat uit. Ik kende haar goed genoeg om te weten dat ze elk woord wat ze zei ook echt meende. “En onze vriendschap, Sas? Geraak ik mijn vriendin soms ook kwijt?” “Wat mij betreft niet. Ik zie geen probleem. Jij wel?” “Niet wat onze vriendschap betreft… maar ik zal moeten afkicken van jou. Gun me een beetje tijd, dan zal me dat wel lukken. Ik zal mezelf blijven inprenten dat het jou alleen om de seks te doen was. “ “Dat laatste is echt wel overdreven, Hera. Ik wil mijn maatje niet kwijt hoor. Wat mij betreft krijg jij alle tijd van de wereld. Jij bent en blijft mijn allerbeste vriendin.” Eenmaal dat de school weer begon, ging Sas terug naar haar talrijke atletisch gebouwde vrienden op de sportschool en ik… ik leerde mezelf schikken in mijn lot als ‘allerbeste vriendin.’ Toch wist ik toen al dat ik die drie heerlijke, sensuele nachten nooit of te nimmer zou vergeten. In de zeventien jaren die sindsdien verstreken, spraken we nooit meer over die ene welbepaalde Paasvakantie. Sas bleek uiteindelijk toch de ware gevonden te hebben toen ze twaalf jaar geleden trouwde met die bio-ingenieur trouwde en haar kersverse echtgenoot naar Canada volgde. Ikzelf vond een leuke baan als administratieve assistente in een huisartsenpraktijk. Ook had ik enkele korte relaties, maar nooit was er de ‘vonk’ en dat ‘vlinders in de buik’ gevoel dat er ...