HERKREGEN VRIJHEID - Sex Verhalen

HERKREGEN VRIJHEID

ProloogDe ploert is dood vermoedde ik toen ik mensen uit de geparkeerde auto zag stappen. Met z’n tweeën stonden ze in de deuropening. Een vrouw in politie-uniform en een man met eenzelfde uitmonstering schuin achter haar.‘Bent u Louise Eleonora van Egeraat en bent u getrouwd met Erik Geelkerken?’Ik knikte bevestigend en keek ze vragend aan.‘Ik ben bang dat we een vervelend bericht voor u hebben. Mogen we even binnenkomen?’De prettige stem van de vrouw klonk gevoelig en vol empathie. Eigenlijk werd mijn vermoeden al direct bevestigd door die woorden en nodigde ze maar binnen.‘Mevrouw van Egeraat, wilt u niet liever even gaan zitten? Wat ik u te vertellen heb, kan schokkend voor u zijn.’Aangezien ik verwachtte dat ze me zou vertellen dat Erik eindelijk aan zijn eind gekomen was, maakte ik haar duidelijk dat ze gerust haar gang kon gaan. Ontspannen liet ik mezelf in mijn eigen fauteuil zakken en nodigde hen beiden uit om ook plaats te nemen.De politievrouw hernam het woord, ze was waarschijnlijk de hoogste in rang. Op haar schouders zag ik een soort lauwerkransje met daarin een kroontje. De man had drie strepen en stelde zich terughoudend op als zijn vrouwelijke collega het woord voerde.‘Ik ben bang dat ik u het bericht kom brengen van het overlijden van uw man’ sprak ze.‘Wij kregen vanmorgen bericht van de vondst van een overledene. Het stoffelijk overschot bevond zich in, eeehhhh…’Hier haperde ze en ik vermoedde wat eraan schortte.Ik besloot haar te helpen. Voor haar was dit ...

... natuurlijk ook een uiterst vervelende klus en mij deed het eigenlijk niets.‘U heeft er blijkbaar moeite mee mij te vertellen dat mijn man is overleden aan hartfalen terwijl hij een bezoek bracht aan een prostituee of een schandknaapje, neem ik aan?’Haar gezicht ontspande en haar collega liet zijn adem sissend tussen zijn tanden ontsnappen.‘Ja mevrouw, helaas is het ongeveer zoals u zegt.Uw man werd aangetroffen in een zogenaamd peeskamertje van een vrouw in het prostitutiestraatje van Deventer. Op dit moment ligt hij opgebaard in het mortuarium van het ziekenhuis aldaar en ik wilde u verzoeken met ons mee te gaan om een identificatieprocedure af te wikkelen. Als u denkt dat u hulp nodig heeft, slachtofferhulp of iets dergelijks, kunnen wij dat voor u regelen.’Ik schoot in de lach en verzekerde haar dat ik dat niet nodig had. Die hoer misschien wel. Het leek me voor het arme mens een hele schok om een lijk boven zich te vinden.‘Wilt u, voordat we naar Deventer gaan, misschien eerst een kop koffie’ vroeg ik om de spanning een beetje te breken.Dankbaar en blijkbaar opgelucht dat er zich geen dramatische toestanden hadden voorgedaan, knikten ze enthousiast.In mijn keuken maakte ik snel verse koffie en kwam even later met een paar dampende mokken terug. Toen ik de agente haar koffie aanreikte, raakten haar vingers de mijne en sloegen de vonken door mijn lichaam. Een schok van emotie. Ze keek me verschrikt aan en ik zag dat zij die aanraking eveneens als een signaal had gevoeld.Ik ...