een schuchtere collega - 1 - Sex Verhalen

een schuchtere collega - 1

Ik werk reeds 10 jaar in een onderneming met een 250-tal werknemers, dus ik heb in die jaren al vele collega’s zien komen en gaan. Ongeveer 2 jaar geleden is zo ook Mario begonnen, rechtstreeks van de schoolbanken. Niet op mijn afdeling dus in het begin had ik ook geen contact met hem buiten het gekende ‘goedemorgen’. Ik had al wel van verschillende collega’s gehoord dat het een hele stille en schuchtere jongen was, en dat niemand veel over hem wist.Enkele maanden later werd het op onze afdeling wat drukker en werd Mario tijdelijk bij ons geplaatst. Echt spraakzaam was hij inderdaad niet, eerder teruggetrokken en timide. Het duurde al een dag of 2 voor hij iets over zichzelf vertelde, en verder dan wat hij gestudeerd had en waar hij woonde kwam het dan ook niet. Wel wisten we toen dat hij 43 kilometer van het werk woonde, alleen met zijn moeder, en hij elke dag met de fiets kwam, door weer en wind. Voorlopig had hij nog geen rijbewijs, daarvoor was hij nu aan het sparen. Ikzelf woon op 20 kilometer van het werk, ongeveer in dezelfde richting, en stelde hem voor dat als hij tot bij mij kwam, hij met mij kon meerijden. Na wat wikken en wegen ging hij dan toch op mijn aanbod in.De eerste dagen was hij net zoals op het werk, zwijgzaam. Voetbal interesseert hem niet, dus dat was al geen gespreksonderwerp. En als je over meisjes begon, zweeg hij al helemaal. En ook op het werk bleef hij stil, maar hij deed zijn werk voortreffelijk, dus we lieten hem dan ook met rust.Zo ...

... passeerde er enkele weken, elke dag was Mario stipt op tijd bij mij thuis, elke dag die stille rit naar het werk. Soms vergat ik zelfs dat ik niet alleen was. Tot we op een dag thuis aankwamen en de regen met bakken uit de lucht viel. Ik stelde hem voor om even binnen te komen, tot de onweersbui over was. Je merkte dat zelfs dit een serieuze stap leek, maar veel keuze had hij niet. Het was echt geen weer om met de fiets door te gaan, zelfs niet met een auto. Het bleek echter geen korte onweersbui te zijn en een uur later ging zijn telefoon over. Zijn moeder, Peggy was ongerust geworden omdat het ook daar zo een slecht weer was en hij nog niet thuis was. Met de auto was het ondertussen wel te doen dus ik zei dat ik hem wel naar huis zou brengen, en de volgende morgen daar kom halen. Peggy was zo blij met mijn voorstel, dat ze me uitnodigde om dan mee te eten. Nadat ik een snelle douche had genomen, sprongen we de auto in en vertrokken we naar Mario zijn thuis. Het waaide vrij hard maar de regen viel goed mee. Maar de grootste donderwolk zat naast me in de auto. Sinds de uitnodiging van zijn moeder lijkt hij kwaad en nog angstiger als anders. Het lijkt wel alsof hij zijn privé leven hermetisch wil afsluiten en er nu een lek is ontstaan. Wat zou er zo erg kunnen zijn dat je het zo geheim wil houden. Ik ben nieuwsgierig en ook een beetje angstig tegelijk. Ach, het zal wel niks zijn, Mario is gewoon heel introvert en schuchter.Eenmaal aangekomen gaat de deur al open voor we uit de auto ...