1. De Uitglijder


    Datum: 4-12-2017, Categorieën: Familie Auteur: 2Pet, Bron: Opwindend

    ... uittrekken. Niet preuts zijnde, zei ik dat ik dat niet nodig vond en legde achtereenvolgens mijn laarsjes en jeans bij mijn jas en sjaal. Vervolgens ging ik op mijn buik op de onderzoekstafel liggen.Hoewel ik dus niet preuts was had ik er wel spijt van dat ik mijn string had aangetrokken zodat mijn billen nu in volle glorie te zien waren. Gelukkig had ik me pas geschoren zodat er geen haartjes onder het minimale driehoekje uit piepten. Stom dat ik er niet aan gedacht had. Beter nadenken, muts, maar er was nu niets meer aan te doen.Of mijn weelderige billen de arts iets of niets deden, wist ik niet want ik kon hem niet zien. Hij plaatste zijn duimen onderaan mijn rug, net boven mijn bilspleet. Hij drukte met toenemende kracht door het minuscule stukje stof aan de achterkant van de string en stopte op het moment dat ik begon te kermen. Daarna herhaalde hij dat onderzoek met zijn wijsvingers totdat ik opnieuw kreunde van de pijn. Zijn handen bewogen verder en gleden een paar keer langs de achter- en zijkanten van mijn bovenbenen.“Het stuitje is niet gebroken. Maar om dat zeker te weten schrijf ik een verwijsbrief voor een röntgenfoto. Bel zo snel mogelijk want ze zitten vrij vol. In de spieren kan ik geen afwijking vinden.” Ik klom van de tafel en liep naar mijn spijkerbroek en schoenen. Verbeelde ik het me of sloeg hij werkelijk zijn ogen op? Gemakkelijk had hij naar mijn onderste rondingen kunnen kijken maar hij schreef onverstoord in zijn papieren. Misschien had hij snel ...
    ... een blik geworpen en voorgewend dat hij professioneel bezig was.“Dus niet gescheurd of ontstoken?” vroeg ik mijn jeans over mijn heupen trekkend. Hij schudde zijn hoofd, en voegde toe dat ik een foto kon laten maken als ik dat wilde. “Dat hoeft niet. Het doet alleen verrotte pijn,” zei ik onder het aantrekken van mijn laarsjes.“Tegen de pijn zal ik pijnstillers voorschrijven, mevrouw Geant.” Zodra hij dat gedaan had, stond ik met ik mijn jas aan bij de deur. Hij stak zijn hand uit ter afscheid en begeleidde me naar de gang.Met een recept en een verwijsbrief stond ik op straat. Het hele consult had inclusief de korte wachttijd twintig minuten geduurd. Instinctief bracht ik een hand naar mijn rug. Veel verder was ik niet hoewel ik nu mijn dochter kon geruststellen. Licht teleurgesteld was ik dat ik het komende feestje van de kant moest beleven en niet aan het dansen kon deelnemen. Vooruitlopend op dat partijtje was de vriend van mijn dochter alvast komen logeren. Hij volgde de opleiding tot fysiotherapeut in de stad en was niet zo vaak hier. Mijn echtgenoot zou pas vrijdagavond of zaterdagochtend van zijn zakenreis uit Frankrijk terug zijn.+++++Het begin van de donderdagavond hadden we met ons drieën, hangend op banken en fauteuils met kaas en wijn, tevee kijkend doorgebracht. Voor mij was de avond begonnen met een warm bad om de kou, die via mijn kleren in me gekropen was, en de pijn weg te jagen. Alle drie waren we makkelijk gekleed; zij in joggingspakken waar ze volgens mij ...
«12...8910...15»