1. Gekneusde enkel en meer


    Datum: 19-5-2019, Categorieën: Overspel Auteur: freddy, Bron: Gertibaldi

    ... voelde dat ze erg nat was….Ellen stak haar tong diep in mijn mond… we keken elkaar aan en met een vloeiende beweging pakte ze mijn pik en duwde die tussen haar schaamlippen. Nog nooit had ik staande geneukt…..maar nu….. we neukten met kleine bewegingen…ik zat ook niet diep in haar maar nu dicht tegen elkaar aan… en…we konden elkaars ogen zien. (Jullie zullen misschien denken…. Kom op kerel… smijt ze op bed en neuk haar…) Dit was geen platte seks… geen neuken… dit was “samen zijn”……..Hoewel ik eigenlijk best diep wil penetreren… was nu juist het wrijven van mijn pik tussen haar lippen…wellicht ook haar klitje zachtjes toucheren .. voor ons beiden genoeg… Ik voelde haar lipjes om mijn pik klemmen….. een beetje slijmachtig vocht langs mijn ballen lopen…. .. zag haar ogen straalden als vuur.. ze kreunde zacht en fluisterde….”Ik voel je komen…help me nog even….”.een hand verplaatste ik van haar rug naar haar borst en streek over haar tepel… mijn andere hand ging tussen ons in en drukte op haar clitje… .. haar pupillen verwijdde zich en met een schokkende beweging drukte ze haar nagels in mijn rug en voelde ik dat ze heftig kreunend klaarkwam. Soms hoor je verhalen dat vrouwen schreeuwen… in zwijm vallen… schunnige taal roepen…. Wij keken alleen in elkaars ogen en wisten dat het goed was. Kort er na gingen we naar bed….. gepraat over ons leeftijdsverschil… mijn relatie..,.. haar angst en zorgen….. ja.. we hebben daarna elkaar nog even verwend.. Ellen heeft mijn pik diep in haar ...
    ... mond gehad… dieper dan ooit en ik heb haar gevingerd en gelikt.. tot ze huilend vroeg om diep in haar te komen……gewoon (saai??).. zij onder …en ik boven….aan onze ogen konden we zien hoe ver we waren….en toen we beiden het tempo verhoogden kwamen we samen klaar… geen geschreeuw…. geen schokkende lichamen…..het contact met lichaam..ogen..en ziel was genoeg… “Ik wil de hele nacht wel met je neuken”….. zei Ellen…en daarna ook nog…. Toch zijn we hand in hand in slaap gevallen…….droomloos… ontspannen… De andere morgen ….een paar kussen…. wassen…ontbijt ….en op weg…. dan zwijgend… dan weer pratend over wat we beleefd hadden …….hoe toevallig…. Na 12 km begon Ellen echt last te krijgen van haar enkel…..hoewel ik al wat bagage overgenomen had en de telescoop stokken aan haar gegeven had. Via een sluipweg konden we een stuk afkorten en bereikten een station. We moesten beiden richting Utrecht dus konden we een samen dezelfde trein nemen. (Ik weet zeker dat sommigen van jullie de gevoelens kennen als je weet dat je afscheid moet nemen van een onmogelijke liefde…. Nou dat hadden wij ook) Zwijgend zaten we hand in hand in de trein…… ieder met zijn eigen gedachten… Ellen leunde met haar hoofd op mijn schouder en fluisterde …..”Heb je nog even tijd en wil je mee lopen van station naar mijn huis?”…….Een traan gleed langs haar wangen……ik dacht even dat het onverstandig is om een afscheid maar te rekken…. mijn brein zei nee… maar mijn lichaam zei..”Ja” Ik droeg vanaf Utrecht CS haar rugzak…. Het ...