Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 9) - Sex Verhalen

Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 9)

... mij er niet mee lastig. Als je de lokale economie wil ondersteunen dan huur je toch gewoon iemand in”. “Ik wil geen vreemden in ons huis” zegt ze. “Dan zeur niet, en doe het zelf” zeg ik bot. Uiteindelijk komt de vraag er toch direct uit, omdat ze haar nieuwsgierigheid niet meer kan onderdrukken “waarom zijn er stroken aan de pilaren van het bed gemaakt?” “Tegen de tijd dat je dat weet zijn we een paar maanden verder” antwoord ik suggestief. “Hoezo een paar maanden?” vraagt ze. “Omdat jij de pijn niet uit jezelf wilt dragen en ik je deze pijn niet ga toedienen” zeg ik. Ze slikt en haar blik verandert in die van die van een suïcidale prooi. “Waarom zou je daarop wachten?” vraagt ze “ik ben er immers klaar voor. “Ben je niet” zeg ik kortaf. “Waarom niet?” vraagt ze. “Sta op en kom voor me staan” zeg ik. Margo gehoorzaamd en staat op van haar kruk en komt tussen mijn benen in staan. “Wat ben je vergeten?” vraag ik. “Weet ik niet?” zegt ze. “Wat heb je gedaan nadat je je opgefrist hebt?” vraag ik. “Gekookt?” zegt ze meer vragend dan antwoordend. “Daarvoor” zeg ik. “Me aangekleed?” “Juist, en wat ben je vergeten in te brengen, tussen de douche en het aankleden?” vraag ik nu leidend naar de pluggen. “Stonden de pluggen daarvoor op de kast?” zegt ze terwijl ze zichzelf voor de kop kan slaan dat ze deze overduidelijke hint niet begrepen heeft. “Dus, ben jij er klaar voor?” vraag ik. “Weet ik niet” zegt ze. “Als jij niet bereid bent gewoon te gehoorzamen en overduidelijke hints ...

... niet begrijpt, hoe zou je dan pijn kunnen verdragen?” vraag ik terwijl ze er naar smacht om lichamelijk aan pijnprikkels onderworpen te worden. Ik begrijp serieus niet hoe dit bij haar werkt, maar zij heeft fysieke pijn nodig van degene die haar lief heeft. Voor haar is dit een manier om bevestigd te krijgen dat ik om haar geef: ze zou dit dan ook niet van een ander kunnen verdragen, zo blijkt. “Mag ik het alsnog gaan doen?” vraagt ze. “De laatste keer dat je dat gedaan hebt, was ik je een half uur kwijt” zeg ik “dus alleen als je binnen 5 minuten terug bent dan mag het. Dus wees op tijd.” Er zijn acht minuten voorbij als Margo terug het souterrain inkomt en zich weer bij me voegt aan de bar. Ik kijk haar niet aan, maar zit met mijn gezicht gedraaid richting bar, wat op mijn tablet te prutsen “Te laat” zeg ik kortaf. “Ja, maar” zegt ze, maar ik onderbreek haar door te zeggen dat ze moet zwijgen. Ik draai me om en Margo heeft haar broekje niet meer aan en staat een beetje ongemakkelijk voorover, waaruit ik opmaak dat de plug er inderdaad in zit. “Wie heeft jou gezegd dat je je mocht uitkleden?” vraag ik. “Sorry” zegt ze “ik dacht dat dit de bedoeling was omdat ik de plug moest gaan indoen”. “Moest of wilde” vraag ik. “Sorry” zegt ze “je hebt gelijk, wilde indoen”. “En waarom ben je te laat” vraag ik. “Ja sorry, maar het lukte niet zo goed” zegt ze een beetje verdrietig en beschaamd. “Hoe vaak ga jij vandaag nog je excuses aanbieden omdat je niet luistert of omdat je niet ...