Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 9) - Sex Verhalen

Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 9)

... even lekker opfrissen” zeg ik. “Ja, dat kan ik wel doen” zegt ze “ik loop immers al van gisteravond in deze kleding”. Ze loopt de trap op en ik trek nog een paar baantjes, waarna ik aan het barretje een sportdrankje neem en mijn mail check op de tablet. Na een half uurtje loop ik naar boven en ga direct naar de slaapkamer om me aan te kleden: de kleding van Margo is van het bed verdwenen, zodat ik nu weet wat ze draagt tijdens het koken. De pluggen staan er wel nog allemaal, dus deze hint heeft ze niet begrepen. Als ik in mijn gemakkelijke kleding de keuken inloop word ik inderdaad vrolijk van de prachtige dame, die ik de mijne mag noemen. Margo is slechts gekleed in een gladde satijnen broekje in de vorm van een halvestring en daarboven draagt ze een singletje van dezelfde stof. Haar voeten worden gesierd door een stel hoge hakken in een zwarte lederen uitvoering. Ze ziet eruit om op te vreten. Ik loop de keuken in en groet haar met een kusje in haar nek, terwijl zij met de potten en pannen in de weer is. “Je hebt echt een softe smaak” zegt ze. Ik vraag wat ze bedoelt. Je kleed me liever in een schattige, verhullende en spannende outfit als dat je me naakt laat rondlopen. “Soms” zeg ik “dat is afhankelijk van mijn stemming”. Ik weet zelf wel beter, want na de maaltijd zal ze er echt aan moeten geloven, maar ik laat haar even in de waan dat we een romantische avond tegemoet gaan, in de wetenschap zat zij romantiek graag anders beleefd als een dinertje bij kaarslicht. Ze ...

... heeft inderdaad weer geweldig gekookt en ik complimenteer haar daar dan ook mee. Als zij alles opgeruimd heeft nemen we een afzakkertje aan het barretje in het souterrain. Tijdens het eten en tot het moment dat we aan het barretje gaan zitten is ons samenzijn gebaseerd op gelijkheid: dit is immers hoe ik het graag heb. Margo is in mijn optiek dan ook mijn partner en zeker niet mijn slavin, hoewel zij zich graag als zodanig profileert, in de beslotenheid van ons huis. Na het derde cocktailtje komt dan eindelijk haar vraag: “waarom staan de anaalplugs op de slaapkamer. “Ik heb je toch gezegd dat ik je binnenkort eens van achter wil nemen” antwoord ik alsof het de normaalste zaak van de wereld is. “Dat weet ik” zegt ze “maar moet dat dan zo prominent op de kast staan?” “Wie bepaald dat?” vraag ik. “Jij” zegt ze. “Dus?” vraag ik. “Sorry” zegt Margo. Ik accepteer haar excuses niet, maar wijs haar voorzichtig op het feit dat ze zich met deze vragen en met het ter discussie stellen van mijn besluiten op glad ijs begeeft. In tegenstelling tot de gehoopte reactie, windt mijn dominantie haar zichtbaar op. “Waarom heb je me vanmiddag niet even geholpen met uitpakken en de boodschappen” vraagt ze. “Dat is jouw afdeling” ontwijk ik haar vraag “maar waarom vraag je dit eigenlijk? Wil je dat ik jouw werk hier in huis ga doen?” “Nee, sorry” zegt ze “maar ik dacht dat we de dingen samen deden”. “Luister” zeg ik “ik zeg je dit maar een keer. Jij hebt geld genoeg om dit werk te laten doen, dus val ...