Eerste schreden(10) Germaine - Sex Verhalen

Eerste schreden(10) Germaine

... zakelijk en licht comfortabel. Er konden hier 10 mensen werken maar ook niemand. Zou dit wel zakelijk werken vroeg ik me af. En toen ging de deur open en kwam er een goddelijke verschijning naar buiten. Mijn mond viel even open, en snel sloot ik die weer voordat ze me opmerkte. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was typte ik nog wat rare zinnen, even naar haar knikkend en mij weer concentrerend op mijn scherm. Ze zei niets. Ze stond stil, keek naar mij en ging naar het koffieapparaat. Ze pakte in plaats van koffie warme chocomel zag ik uit mijn ooghoeken. Ze draaide zich langzaam om en bekeek me weer nauwgezet. Stil slenterde ze terug naar haar kantoor en liet de deur op een kier staan. Mijn oren tot het uiterste gespitst probeerde ik elk geluid te achterhalen dat er gemaakt werd. In mijn ogen werd haar gedaante voor me geprojecteerd. Ze droeg inderdaad hakken, stiletto-hakken wel te verstaan, in een soort metalen pumps. Ze had zwarte kousen aan met een kanten profieltje erop. Daarboven een zachtblauwe rok, of jurk dat was me even ontschoten, eindigend in een wit colbertje. Maar haar gezicht was fantastisch om te zien. Felgroene ogen, geaccentueerd door de make-up, die toch heel lichtjes was. Bijzonder volle rode lippen die even een pruilmondje vormden toen ze even de chocolademelk proefde. Donkere slanke haren, gekapt in een actuele modieuze stijl zoals Victoria Beckham wel eens droeg. De knelling in mijn broek was zojuist enorm nijpend geworden, dat was zeker. ...

... Muisstil hoorde ik hoe een paar bureaulade's werden geopend en gesloten. Wat tikken op een toetsenbord, geschuif van iets zwaars. En tenslotte een telefoon die werd opgenomen. 'Deborah ? Wie is de uitzendkracht die aan het werk is ? Ik heb hem nog niet eerder gezien ? ' een stilte volgde. Tijd voor actie dacht ik. Met een snelle beweging greep ik al mijn spullen bij elkaar en duwde de deur open. Even werd ik verblind door het zonlicht van buiten, voordat ik een overzicht had van het kantoor. Er waren enkele kasten, een groot bureau met een groot beeldscherm, een plant in een hoek, een vitrine met wat blinkende items, een ruime bureaustoel waar ze in zat en verbaasd opkeek, twee fauteuils tegenover het bureau, en langs de muur een comfortabele zit/ligbank met gekleurde kussens. 'Oh Deborah, hij is nu hier. Nee ik wil verder niet gestoord worden'. Ze hing de telefoon op, en keek me verwachtingsvol aan. Met een glimlach sloot ik de deur achter me. Haar ogen keken me recht aan, een doorgrondende onderzoekende blik. Mijn lichaam veranderde subtiel van houding en keek eigenlijk alleen maar naar haar volle lippen die zich weer omvormden tot een pruilmondje. Op mijn gemak nam ik plaats op de zit/ligbank, rangschikte een kussen en sloeg mijn benen over elkaar. Geen woord kwam er uit mijn mond. Zij pakte een pen op en tikte ermee op haar bureaublad, onderwijl nog even op haar beeldscherm kijkend. Ze vergeleek ongetwijfeld haar personeelsbestand met foto's met mijn gezicht en besloot om maar ...