Maartje en de kasteelheer - Sex Verhalen

Maartje en de kasteelheer

... iedere stap in de gaten totdat ze bij de ingang aan het zicht onttrokken werd. Binnen aangekomen volgde Maartje met een blos op haar wangen de vrouw die haar net had geroepen. Zonder een woord te zeggen leidde die haar via allerlei gangen, over trappen en langs allemaal kamers. Van enkele stonden de deuren open en nieuwsgierig als ze was, tuurde Maartje bij iedere kamer even snel naar binnen. Het formaat van het kasteel, de vele gangen en de luxe van de kamers maakte dat het Maartje allemaal een beetje begon te duizelen en ze hoopte maar dat ze er bijna waren. Gelukkig waren ze nu in een gang aangekomen met aan het eind een indrukwekkende deur. De vrouw klopte driemaal op de deur waarna vanuit de kamer vrijwel direct "Binnen!" geroepen werd. Maartje volgde ook hier de vrouw naar binnen en was verrast door het gematigde interieur van de kamer die ook kleiner was dan de deur haar had doen vermoeden. Ze werd door de vrouw vooruit geduwd richting een comfortabele stoel en probeerde er enigszins gecontroleerd in plaats te nemen. Door de diepte van de stoel was het echter alsof ze achterover viel en met haar benen in de lucht greep ze zich vast aan de leuningen. Het was op dat moment dat ze zich bewust werd van de man in de stoel tegenover die van haar. "Voorzichtig schone dame, we willen niet dat je je op je eerste dag al bezeerd," klonk zijn warme stem. Zijn donkere ogen leken een ondeugende sprankeling te bevatten en vanaf het moment dat ze zijn blik het eerst op haar voelde, ...

... leek het alsof hij diep in haar ziel kon kijken. Stamelend en zo mogelijk nog erger blozend bedankte ze hem, "D...d..dank u. Ik zal voortaan beter uitkijken." Tijdens de stilte die nu viel, voelde het voor Maartje alsof de man haar diepste geheimen en stiekeme verlangens in haar geest probeerde te vinden. Gezien haar gebrek aan ervaring gingen haar gedachten eigenlijk direct naar de aanvaring met de soldaat net buiten en al snel voelde ze haar hormonen weer opspelen. Toch leek er ook nog iets dieper begraven te liggen wat naar boven begon te komen. Iets wat Maartje jaren lang voor zichzelf verborgen had weten te houden. Toen de mist in haar gedachten eenmaal klaarde zag ze het helder als de dag van gister voor zich... En, niet in staat om met de opwinding en schaamte om te gaan die dit in haar tienerlijf teweeg bracht, verliet een luide kreun haar mond terwijl ze beide handen diep in haar kruis begroef. "Dat komt vast goed," vervolgde de man met een verontrustend kalme stem, "we zien hier niet vaak zulke levenslustige dames." De knipoog die deze laatste woorden vergezelde, veroorzaakte weer een scheut opwinding in haar lijf die Maartje de adem ontnam. De man stond op en wandelde naar het grote grof bewerkte bureau dat naast de stoelen stond. "Je zal al wel weten wie ik ben, toch lijkt een introductie me gepast aangezien we nog veel meer van elkaar gaan zien. Mijn naam is Aurelius Mondeville, de kasteelheer hier." vervolgde hij, "en met wie heb ik het genoegen?". Maartje staarde ...