Voetjes op de grond (10a) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (10a)

... vochtige tong, waarmee ze me in geen tijd helemaal gek likte. Enkele minuten later al kwam ik spetterend klaar, met op mijn netvlies het beeld van de mooie, donkerhuidige Lydia, die me met een voorbinder regelrecht de zevende hemel in beukte. In de dagen en weken die volgden was mijn verlangen om meer te weten te komen over Lydia heel erg groot. Ik ving echter bot toen ik er Ciska om vroeg. Sterker nog, hoe meer ik aandrong, hoe kribbiger ze reageerde. Ook na herhaalde pogingen loste Ciska niets over haar zwarte vriendin, zodat ik het onderwerp uiteindelijk maar liet rusten. Enerzijds bleef ik hopen, maar anderzijds legde ik mezelf er bij neer dat ik haar nooit meer zou ontmoeten. Maar… bomen komen elkaar nooit tegen, mensen wel. Twee maanden nadat Ciska me aan Lydia had voorgesteld, hielp het toeval een handje. Op aanraden van onze docent Plastische Kunsten, bezocht ik na lestijd een tentoonstelling van een oud leerlinge van de academie die in die periode in onze stad exposeerde. Slenterend bewoog ik me door de verschillende zalen van het museum, tot op het moment waarop een muurhoog liefdestafereel mijn aandacht trok. In niet geringe mate omdat op het doek een realistische weergave te zien was van een vrijscène tussen twee vrouwen waar de erotiek van afspatte. Dat erotische zat hem voornamelijk in de manier waarop de beide afgebeelde dames elkaar ‘omstrengelden,’ want op een blote dij en een halfontblote borst na waren er geen naakte lichaamdelen te zien. Mijn ...

... interesse was meer dan gewekt en ik ging zodanig op in het kunstig gemaakte schilderij, dat ik niet eens opmerkte dat iemand mij van achteren benaderde. “Dit is écht wel heel mooi, hé.” De stem vlak bij mijn linkeroor klonk ingetogen en toch herkende ik het warme, hese timbre dat erin verscholen lag direct. “Lydia?” Verrast draaide ik me om en keek in haar lachende gezicht. “Wat leuk om jou hier aan te treffen, Marianne,” zei ze. Als vanzelfsprekend nam ik haar uitgestoken hand aan, waarbij ik de warme zachtheid van haar handdruk voelde afstralen op de mijne. Met haar helderbruine ogen, haar hagelwitte tanden en haar glimmende, zwarte huid was ze één brok pure schoonheid. De lichte, fleurige jurk met bloemenmotief zat haar als gegoten en zette haar natuurlijke uitstraling extra in de verf. Ondanks dat ze bijna twee keer zo oud moest zijn als ik, maakte deze zwarte parel van Gods schepping voor de tweede keer een verpletterende indruk op me. “Ik… ik vind het ook heel fijn om… om jou weer eens te zien,” stamelde ik. In een poging om mijn rood aanlopende gezicht voor haar te verbergen boog ik het hoofd. Dat had ik beter niet gedaan, want meteen viel mijn oog op haar schattige, in zilvergrijze open schoenen gehulde voetjes. Haar teennagels waren al even zilverkleurig gelakt en de aanblik van dat perfecte geheel was voldoende voor een opkomende kriebeling in mijn onderbuik. De warm aanvoelende, ondefinieerbare aantrekkingskracht die ze al op me had bij onze eerste ontmoeting op mijn ...