Voetjes op de grond (14) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (14)

... seconden voor het licht helemaal uitging ving ik ergens toch nog op dat Suzanne me liefdevol opving. Toen ik ontwaakte uit mijn postorgastische roes lag ik dwars op het bed. Het eerste waar ik tegenaan keek was mijn eigen zwoegende boezem, die deinend op en neer ging in het ritme van mijn hijgerige ademhaling. “Gaat het weer een beetje?” klonk het links van mij. Tot meer dan een knikje in Suzanne’s richting was ik nog niet in staat. “Ik was even bang dat je erin zou blijven,” zei ze lacherig, waarmee ze uiteraard zelf de geloofwaardigheid van haar woorden flink naar omlaag haalde. Ik moest er zowaar om glimlachen, waarna zij voorover boog en haar mond op de mijne drukte. Terwijl ze haar hand vanaf mijn buik naar mijn linkerborst liet opklimmen, likte haar als warm fluweel aanvoelende tong over mijn lippen. Op die manier gunde ze me alle tijd om weer helemaal tot rust te komen en eerlijk gezegd had ik dat ook wel even nodig. Het was dat Suzanne me teder bleef strelen, anders zou ik ongetwijfeld ingedommeld zijn. “Dit was waar ik op hoopte, Marianne,” zei Suzanne toen ik mijn ademhaling alweer aardig onder controle had. “Een nieuwe start… mag ik het zo zien? Ik wil je niet kwijt, lieverd, nu niet… nooit niet.” Haar woorden bezorgden me een opstoot aan energie die ik seconden daarvoor niet eens voor mogelijk hield. Ik ging rechtop zitten en keek haar aan met een blik vol liefde. “Je bent me helemaal niet kwijt, Suuz, maar voor we van een nieuwe start kunnen spreken is er wat ...

... mij betreft meer nodig.” “Nog meer? Hoe bedoel je?” In plaats van te antwoorden schoof ik naar haar toe en terwijl ik op mijn beurt haar lippen kuste, nam ik haar in een stevige omarming mee achterover tot ze op haar rug lag, met haar hoofd op het kussen. Ook zij plooide haar armen om me heen en alsof we het vooraf afspraken, vonden we elkaar in een vertederende zoenpartij zoals ik tot dan toe nooit beleefde. Geen hitsig tongengevecht, geen passionele uitspatting waar de vonken van afspatten. Wel tedere verwennerij van de zuiverste soort, waarbij we elkaar ‘proefden’ met zachte beetjes, speelse likjes en subtiele strelingen met onze lippen en tongpuntjes. Ik had geen idee hoe een ervaringrijke vrouw als Suzanne die speelse kus ervoer, maar op mij kwam het over alsof we het zoenen opnieuw uitvonden. Hoe dan ook was het uiteindelijke resultaat hetzelfde. Na een handvol minuten viel ons wederzijdse verlangen naar elkaar alweer af te lezen aan de wulpse manier waarop we onze lijven tegen elkaar aan kronkelden. Bijna in trance herpositioneerde ik mezelf, zodat mijn poesje over het hare kon schuren maar net op dat moment herinnerde Suzanne me eraan dat ze nog een antwoord wilde door haar laatste vraag nog eens in mijn oor te lispelen. “Oh dat…?” Gniffelend ging ik rechtop zitten. “Blijven liggen jij!” zei ik streng, toen Suzanne ook rechtop wilde komen. “Als we echt van een nieuwe start willen spreken, dan moeten we wat mij betreft bij het begin beginnen, denk je ook niet?” “Je ...