De parel van São Tomé - Sex Verhalen

De parel van São Tomé

... terug een project op Java afgesloten. Heerlijk drie maanden gewerkt. Mooie omgeving, goed hotel en ’s ochtends heel vroeg beginnen en dan ook vroeg eindigen.” “Hier doen we dat ook, beginnen om zes uur ’s ochtends en uiterlijk twee uur stoppen, meestal iets eerder. Ik ben vaak om twee uur al weer thuis.” “Lekker is dat, nog een groot deel van de middag en de avond voor jezelf.” “Ik ga meestal om half elf naar bed. Vijf uur op, even kort douchen en dan ontbijten. Uiterlijk kwart voor zes, maar meestal iets eerder, rij ik weg. Mijn werkkleding is meestal een jeans en een trui. In de auto heb ik T-shirts liggen. Opmaken doe ik mij meestal niet dus ik ben snel weg ’s ochtends.” “Goed ik zal daar rekening mee houden, ik ben een dergelijk patroon van Java gewend dus ik rol er hier ook zo in.” “Maandag en dinsdag heb ik vrij genomen, dan kun jij paperassen regelen want je zult wel een werkvergunning moeten aanvragen en zo. Omdat we de hele week samen aan het werk zijn ben ik jouw chauffeur. Een eigen auto heb je hier niet echt nodig. Ik laat je ook het eiland zien en we gaan natuurlijk langs de werklocaties. Er is nog niet veel gebeurd maar het is altijd handig als je weet waar en hoe die liggen.” “Dus vanaf woensdag gaan we ertegenaan.” “Met de nadruk op we” zegt Isabel glimlachend, “ik zit voor twee jaar aan jou vastgeketend. Jij bent hier mede om je kennis van zaken. Ik wil die kennis van jou opzuigen, tot me nemen en in de toekomst verder gebruiken.” “Geen vriendje of ...

... misschien wel trouwplannen.” “Niets van dat alles. Mijn grootste vriendje ligt onder mijn hoofdkussen.” “Ik begrijp je” antwoordt Fred glimlachend. Isabel staat op en gaat naast Fred op de tuinbank zitten. Ze legt een hand op zijn arm. “Lieve Fred, er is nóg een reden dat je hier bent. Ik geef heel veel om je. Sinds Delft heb ik geen vriendje meer gehad, tenminste niet in bed. Daarvoor wel een paar keer in Nederland. Nu ik jou weer zie en hoor heb ik weer vlindertjes in mijn buik. Toen was ik verliefd op je maar je was getrouwd. Daarom, ik was blij te horen dat je huwelijk over was. Misschien wel een beetje gemeen van mij maar ik ben gewoon gek op je.” “Hoe heb je dat zo lang vol kunnen houden? En je wist ook niet of je me ooit weer zou zien.” “Het eerste jaar ging wel, moeilijk maar ik had mijn werk, ik moest het vak in de praktijk leren en heb me daar ook in vastgebeten. Toen ben ik gaan kijken of ik een vakantie naar Nederland kon plannen. Ik had toen veel contact met Garcia, je weet wel die directiesecretaresse bij jullie.” “Die komt toch ook hier vandaan?” “Ja, dat klopt, zij en haar man zijn een jaar of twintig geleden al geëmigreerd. Maar toen ik haar naar je vroeg vertelde ze mij dat jij gescheiden was en voor een groot project langdurig in Brazilië was dus heb ik dat idee tijdelijk laten varen. Een half jaar later kwam dit project in de picture. Van begin af aan heb ik aangestuurd op assistentie vanuit Nederland, de specialisten in waterbehandeling. Dit project is voor ons ...