1. Het verval van de wellust


    Datum: 22-1-2019, Categorieën: Lesbisch Auteur: Annabelle, Bron: Gertibaldi

    ... volgende ochtend wakker werd lag Mea naast haar nog te slapen. In tegenstelling tot haar eigen naaktheid, was de dikke pyjama die Mea aan had wel even een raar contrast. Ze keek naar de slapende vrouw naast haar en ze streelde zachtjes over haar wang. Een plukje haar kriebelde over de ogen van Mea en Yacintha streek het achter haar oor. Ze kroop tegen Mea aan en met een arm om haar heen geslagen viel ze weer in slaap. De zon scheen al de kamer in toen Yacintha voor de tweede keer wakker werd. De plek naast haar was leeg en het raam stond al op een kier open. De kleren die ze de vorige avond aan had gehad lagen netjes over de stoel. Snel kleedde Yacintha zich aan en liep de woonkamer in. Mea was bezig een paar crackers te smeren en koffie te zetten. “Heb je lekker geslapen?” vroeg ze. Yacintha antwoordde dat ze prima had geslapen en bedankte Mea. Na de koffie en crackers stond ze op en gaf Mea een kus op haar wang. “Tot volgende keer schaapje” zei Mea, terwijl Yacintha de deur achter zich dicht trok. Alles wat Yacintha te weten was gekomen gebruikte ze om meer over Mea te vinden. Mea zat niet op sociale netwerken, maar via een zoekterm ‘Mea Nieuwenhuis ’, ‘Catalaans’ en ‘Spanje’, kwam Yacintha weer een stukje verder. Ze vond op een Spaanse fotosite een paar leuke foto’s die Mea had geplaatst bij een topic over Spanje. Yacintha maakte een account aan met gebruikersnaam ‘verlorenschaap’ en plaatste een reactie. Ze keek ook naar de gebruikersnaam die Mea had gebruikt en knipte en ...
    ... plakte deze in haar Google zoekvenster. Steeds meer kwam ze over Mea te weten en overal liet ze kleine sporen achter. ‘verlorenschaap ’was haar lievelingsnaam, maar als deze bezet was zorgde ze er wel voor dat er een verwijzing naar een schaap in zat. Ook op Instagram had ze het account van Mea gevonden en al snel deed ze ‘vind ik leuk’ bij alle foto’s. Elke dag checkte ze haar mails om te zien of er een tegenreactie was gekomen en haar mobiel op berichten van Instagram. Ze had de moed al een beetje opgegeven toen er na twee maanden eindelijk een reactie kwam. “Ik heb je al maanden niet kunnen redden” stond er onder een foto van een Spaans landschap. Bij die foto had Yacintha gereageerd met een simpel ‘mooi’. Langzaam maar zeker begon Mea het spoor van reacties te volgen en te beantwoorden. Elke keer als er een reactie in haar mailbox kwam, maakte het hart van Yacintha een sprongetje. Ze voelde zich een voyeur en ze voelde zich een jager, maar ze voelde zich ook een prooi. Het was als een verslaving en elke dag keek ze uit naar de reacties van Mea. Ze ging niet meer naar feestjes en ze kwam erachter dat ze het niet eens miste. Op haar werk was ze er niet bij met haar gedachten en om de 5 minuten checkte ze haar telefoon. Het spoor van berichtjes werd als een speurpuzzel en Mea was begonnen kleine aanwijzingen in de berichtjes te verwerken. Eerst had Yacintha het niet door en dacht ze dat het een typefout was, maar steeds vaker zag ze halverwege een zin een hoofdletter staan. ...
«12...678...12»