Voetjes op de grond (2) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (2)

... mijn vrees voor een afwijzing… ja, zelfs de angst om haar mijn gevoelens te laten blijken, verdwenen als sneeuw voor de zon. Terwijl ik haar teen bleef verwennen met mijn mond, begon ik haar voet met twee handen te strelen. Aanvankelijk alleen haar voet, maar toen ik merkte dat Danielle het kussen onder haar hoofd schoof, zodat ze kon zien wat ik deed, werd ik stouter. Steeds hoger gleden mijn vingers al strelend heen en weer. Eerst tot halfweg haar onderbeen, dan tot op haar knie, en even later tot op haar dij. Omdat Danielle het allemaal liet gebeuren, durfde ik het aan om bij een volgende opwaartse beweging mijn hand een flink stuk onder haar jurk te schuiven. Ook dat liet ze gebeuren. De langzame verovering van mijn grote liefde verliep zo vanzelfsprekend en zo naar wens, dat mijn hart helemaal open bloeide en tegelijkertijd werd ik een beetje overmoedig. De volgende keer dat mijn vingers langs haar dij opklommen, ging ik helemaal tot aan haar lies. Verborgen door haar jurk liet ik mijn vingers daar een tijdlang op en neer gaan, de lijn van haar slipje volgend. Het viel me op dat Danielle zich opspande en haar adem inhield. In weerwil van mijn eigen toenemende opwinding, interpreteerde ik dat als een signaal. Een teken dat ik door kon gaan en dus schoof ik mijn wijsvinger voorzichtig onder de zachte stof van haar broekje. “Marianne!” schreeuwde ze uit. Eerst voelde ik haar helemaal verstijven, maar dan kwam ze plots in actie. Voor ik exact besefte wat er gebeurde, had ...

... ze mijn hand al krachtig weggeduwd, haar voet losgerukt én zat ze op haar knieën voor me. “Waar ben jij verdomme mee bezig!?” blafte ze me toe. “Danielle… Ik… Ik kan het… uitleggen,” stamelde ik. Terwijl ik mezelf bloedrood voelde aanlopen, ging ik zelf ook maar op mijn knieën zitten. Ik wist dat er nu geen weg terug meer was en zocht naar de juiste woorden. “Ik luister,” zei ze streng. “Ik hou van je,” prevelde ik stilletjes. “Wat zei je?” “Ik hou van je,” zei ik, ditmaal iets luider. “Poeh… Ik hou ook van jou, maar dat wil niet zeggen dat ik zonodig in jouw slipje hoef te zitten.” Haar recht voor de raap opmerking sneed me bijna de adem af en met een krop in de keel zocht ik opnieuw naar woorden. “Je begrijpt het niet, Danielle,” zei ik na een korte maar pijnlijke stilte. “Ik hou van je… op een andere manier… Al maanden verlang ik ernaar om je te mogen kussen. Ik wil je… beminnen. Ik wil je overal strelen en overal…” “Genoeg!” snauwde ze. “Hou alsjeblieft je mond en ga als de bliksem van mijn bed!” “Maar…” “Niets te maren, Marianne. Wat jij van me verlangt kan ik nooit voor je betekenen. En nu ophoepelen!” Tijdens het omkleden in de badkamer liet ik mijn eerste tranen stromen. Het duurde minstens een half uur voordat ik voldoende moed bij elkaar had geraapt om terug de kamer in te gaan en mijn bed op te zoeken. Danielle had niet eens de moeite genomen om haar nachtjapon aan te trekken. Haar jurk zag ik nergens, dus lag ze met haar kleren aan onder het dekbed. Het kwam op me ...