1. Voetjes op de grond (1)


    Datum: 10-1-2019, Categorieën: Lesbisch Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi

    Woord vooraf: Dankjewel voor het aanreiken van dit idee, Marianne 1968, én al evenzeer voor het aanporren van mijn enthousiasme. Ik hoop dat dit verhaal ook een beetje ‘jouw’ verhaal mag worden. 1) Al heel lang ben ik verzot op voeten. Eigenlijk herinner ik me niet precies meer wanneer ik ontdekte dat voeten mij ontzettend konden opwinden. Mijn oudste herinnering die er echt toe doet, gaat terug naar 1984, een paar maanden na mijn zestiende verjaardag. In die tijd woonde ik met mijn ouders en mijn twee jaar jongere zusje in een plattelandsdorp, ergens op de Utrechtse heuvelrug. Volop in de puberteit was ik behoorlijk naar mezelf op zoek, waardoor ik niet zeker wist of ik alleen maar ‘anders’ wilde zijn, of dat ik wel degelijk anders was. Het was wel zo dat ik, in vergelijking met het overgrote deel van mijn toenmalige vriendinnen, erg weinig op had met jongens. Eerlijk gezegd viel ik heel vaak op meiden… of liever op vrouwen, want meestal waren de dames die mijn bloed sneller lieten stromen heel wat ouder als ik. Bij mijn moeder, op haar werk, was er zo’n vrouw waar ik op viel. Ook al speelde op dat ogenblik mijn voorliefde voor voeten nog niet echt, toch vertel ik het hier maar omdat ik het achteraf zie al een soort van prelude op wat volgen zou. Mijn moeder was in die tijd de directrice van de plaatselijke basisschool en al vanaf mijn dertiende sleurde ze me de laatste twee weken van de zomervakantie mee naar school. Ieder jaar moest er tegen de start van het nieuwe ...
    ... schooljaar een heleboel opgeruimd en in gereedheid worden gebracht. Volgens mijn moeder was het voor mijn ‘ontwikkeling’ veel beter om me op school nuttig te maken, dan wat doelloos rond te hangen met andere de kinderen uit de buurt. Vanzelfsprekend had ik daar op mijn zestiende nog minder zin in dan de voorgaande jaren. Juf Heleen, een lief mens van rond de veertig, begreep dat en nam me op sleeptouw. Ik mocht niet alleen gewoon ‘Heleen’ zeggen, ook voor de rest behandelde ze me als een gelijke, waardoor het ‘moeten’ van mijn onbetaalde vakantie job al snel naar de achtergrond verdween. Na enkele dagen had ze me zelfs al zover dat ik er naar uitkeek om, samen met Heleen, weer een hele dag lang allerlei klusjes te mogen opknappen. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat mijn hernieuwde enthousiasme zijn oorsprong niet alleen vond in de manier waarop ze met me omging. Ook haar uiterlijk droeg daartoe bij. Heleen droeg altijd strakke spijkerbroeken die, los van de kleur, één ding gemeen hadden. Allemaal deden ze haar strakke, ronde billen fantastisch veel eer aan. Verder droeg ze onder haar spijkerbroek altijd dezelfde teenslippers, waardoor ik probleemloos haar fijne voetjes en haar roodgelakte teennagels kon bewonderen. Ik vond haar voeten zeker mooi. Ze hadden geregeld mijn aandacht, maar toch waren het niet haar ‘stappers’ die me het meest aantrokken. Toen ondervond ik dat althans niet zo, al is het achteraf bekeken zeer waarschijnlijk dat mijn meer dan normale belangstelling ...
«12»