-
Mijn collega verkeerde in dezelfde positie
Datum: 8-1-2018, Categorieën: Werk Auteur: Vincent1964, Bron: Gertibaldi
... haar kijken zonder dat hij sprak. Een beetje onwennig met die gerichte aandacht legde ze de spullen in haar bureau en zag hoe hij naar haar benen én heupen keek en draaide zich in een impuls om, om hem naar haar billen te laten kijken die bedekt waren door een strakke spijkerbroek. “Niemand kan meer zien dat ik vandaag heb gewerkt!” zei Margaret toen ze klaar was. “Nee, op deze manier weet zelfs niemand van ons bestaan!” antwoordde Rogier die het afdelingsdossier opborg en zijn bureau afsloot. “Ik zit erover te denken om thuis overal spiegels te laten. Dan lijkt het net of er nog iemand op me wacht!” ging Rogier verder en zag haar weer bij hem komen zitten. “Dat heeft wel wat weet ik uit ervaring!” antwoordde Margaret. “Heb jij ze al?” vroeg Rogier uitdagend. “Wel in mijn slaapkamer. Aan de muur alleen!” bekende ze. “Ik bedoel echt grote spiegels zodat ik mezelf niet hoef te zoeken. Dus niet van die kleine scheerspiegels!” ging hij erop in. “Scheren doe ik me in de badkamer!” zei Margaret lachend. “Zo herkenbaar!” antwoordde hij en keek onbewust weer naar haar borsten. “Maar ik heb 1 spiegel aan de muur. Niet extreem groot maar toch!” bekende ze hem. “Dan ben je in ieder geval met z’n tweeën. Ik nog niet; ik zal je voorbeeld gaan volgen en ook spiegels plaatsen!” “Zo zit ons leven helaas in elkaar. Er zit niets anders op dan naar mezelf te kijken!” zuchtte Margaret. “Je bent bevoorrecht. Je ziet in ieder geval een schitterende vrouw!” gaf hij glimlachend aan en zag de ...
... beelden al voor zich. “Maar het heeft wel wat. Dat geef ik toe. En ja, ik heb in ieder geval 1 kijker!” gaf ze weer wat meer over zichzelf aan. “Ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld. Het moet spannend zijn!” ging hij voorzichtig verder. “Ja, maar wat moet ik anders nu jij me met dit soort projecten opzadelt en dan ook nog zegt dat je me vraagt voor een volgend project. Dan rest er niet veel anders dan naar mezelf te kijken toch!” “Je hebt gelijk!” beaamde hij en keek weer naar haar borsten. “Ik maak er alleen geen show van. Als jij je spiegels hebt, maak jij er dan wel een show van?” vroeg ze ongedwongen lachend en was trots op haar borsten waar haar collega, in gedachten en onbewust, vaak naar keek. “Zie je het voor je? Nee, dat lijkt me niets! Zoveel houd ik ook weer niet van mezelf” lachte ook Rogier die verbaast was dat ze bleef zitten en steeds meer zei én vroeg over hun privéleven. “Maar kijken toch wel en dan bedoel ik niet of je in de spiegel kijkt of je stropdas bij je pak past!” vroeg ze onschuldig en bleef bij het onderwerp dat haar meer én meer beviel nu ze zo ontspannen op de werkvloer samen konden praten. “Tja. Maar als ik een relatie zou hebben dan weet ik zeker dat ik zal kijken. Ik wil dan geen moment verliezen en alles goed kunnen zien. En ja, dan zie ik mezelf natuurlijk.” probeerde hij zich nog enigszins discreet op te stellen. “Nou, ik kijk wel naar mezelf. Maar ik ga ervan uit dat je niets op de afdeling zegt over mij!” openbaarde Margaret ineens. “Op de ...