-
Hoe alles begon
Datum: 3-1-2019, Categorieën: Werk Auteur: snoopy, Bron: Gertibaldi
Ik weet het nog goed. Het was broeierig warm die eerste schooldag. Ondanks dat het september was, leek het of de zomer pas was begonnen. Ik stel mij eventjes voor. Ik ben Nadia en ben afgestudeerd, reeds 4 jaar nu als leerkracht wiskunde. Aangezien ik onlangs ben verhuisd van Giethoorn naar Elburg, heb ik moeten veranderen van school. De zenuwen gieren mij door het lichaam als ik de schoolpoort binnenwandel maar ik laat niks merken. Om en rondom mij wemelt het van enthousiaste pubers die elkaar na 6 weken vakantie terugzien en blijkbaar veel te vertellen hebben. Ik begeef mij naar het secretariaat waar snel enkele paperassen op mij liggen te wachten. Ondanks mijn lieve en mooie verschijning lijkt niemand op mij te letten. Ik maneuvreer mij zo goed als het kan tussen zweterige lijven van collega’s die ongestoord allerlei vakantieherinneringen staan te verkondigen. Ik neem de post uit mijn vakje en trippel gezwind de trappen op naar het 1e verdiep waar zich mijn klaslokaal bevindt. Ik heb nog alle tijd van de wereld om met enkele collega’s kennis te maken tijdens de eerstvolgende pauze. Zoals ik al gezegd heb, ben ik reeds 4 jaar leerkracht. Zo is het niet moeilijk om te weten dat ik nu 25 jaar ben. In de fleur van mijn leven. Goddank heb ik een goede gezondheid en ben ik geschapen met een mooi lichaam al zeg ik het zelf : alles in proporties, geen afwijkingen, normale gestalte en rondingen. Om dit alles zo te houden ga ik enkele keren per week joggen en 1 uurtje fitnessen ...
... want ik ben van het principe : een gezonde geest in een gezond lichaam. Een vast vriendje heb ik niet maar kende wel, zoals velen, wat losse jeugdvriendjes die mij deden blozen maar verder dan dit kwam het niet. Maar weer tot de orde van de dag. Ik ben gekleed in een slim fit jeansbroek die nauw aansluit om mijn heupen, daarboven draag ik een topje met bloemmotief gekocht in een Spaanse shop in Andalusië waar ik met vakantie was. Lang blijven mijn gedachten niet mijmeren want het belsignaal moet daarnet geklonken hebben want een bonte bende pubers vliegt en strompelt mijn klas binnen. Met de klaslijst in mijn handen dirigeer ik elke leerling naar zijn plaats zodat wanorde plaats maakt voor wat orde. Het is eventjes wennen om zoveel paar ogen naar mij te zien kijken. Enkelen onder hen zitten te wriemelen aan hun smartphone en zijn zinnens om mijn eerste optreden digitaal vast te leggen. Ik maak hen duidelijk dat in het schoolreglement duidelijk staat vermeld dat smartphones weggeborgen dienen te worden tijdens de lesuren. Ziezo, dit punt is gemaakt en meteen verdwijnen alle toestellen uit mijn zicht. Ik stel mij kort voor en presenteer hen ook op het smartbord mijn lesprogramma waarbij ik aangeef wat er van hen verwacht wordt. Aangezien wiskunde nu niet bepaald tot de top 3 van “like it” scoort, neem ik mij voor om regelmatig tussentijds te evalueren zodat ik als titularis snel en duidelijk feedback kan geven. Zo verloopt het eerste klasmoment en voor ik het weet is het uurtje ...