Vakkenvullen 10
Datum: 1-1-2019,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Eline89, Bron: Gertibaldi
... beginnen,” zeg ik zachtjes. Ze draait haar hoofd en kust mijn vingers. “Ik zie je beneden,” zegt ze. Haar stem klinkt een beetje hees. Is ze ook zo opgewonden? Zelfs als ik haar alleen maar zie word ik dat al… Ik laat haar met tegenzin los en ga naar de keuken. Ik leg wat brood neer en besluit een eitje te bakken met wat bacon. Als ik de borden op tafel zet komt Charlotte de kamer in. Ze heeft een eenvoudige spijkerbroek aan en een eenvoudig zwart shirt met lange mouwen. Ze schenkt voor zichzelf wat thee in en voor mij koffie. “Wilde je mee?” vraag ik haar. Ik moet daar klussen, ik had er niet op gerekend dat ze mee zou gaan. Charlotte knikt terwijl ze de bekers op tafel zet en gaat zitten. “Graag. Misschien kan ik een beetje helpen.” We beginnen aan het ontbijt. Ik vertel haar dat mijn moeder schade heeft na een storm, wat er gebeuren moet en of ze nog meer hulp krijgt weet ik niet. Ik zie een beetje ei net onder haar lip zitten als ik haar aankijk. “Er zit wat ei bij je lip,” zeg ik. Met haar tong likt ze het ei weg. Ik voel een rilling door mijn pik gaan. Jezus, hij was eindelijk gaan hangen… “Je hebt geluk dat mijn moeder wacht, anders had ik je gegrepen.” Charlotte grinnikt ondeugend en drinkt van haar thee. “Ik ben blij dat ik dan een broek aan heb, met een rok aan zou ik kansloos zijn.” Ze kijkt me aan over de rand van haar beker en drinkt haar thee op. Ik glimlach haar kalm toe. Meisje, je moest eens weten, denk ik bij mezelf. In mijn gedachten zie ik haar op haar ...
... rug op de tafel liggen, haar benen opgetrokken, haar kut die uitnodigend een stukje open staat, en geile blik in haar ogen… Mijn pik wordt schokkend nog wat harder. Ik zet de borden op het aanrecht en drink mijn koffie op. Ik doe mijn gsm en portemonnee in mijn broekzak en kijk naar Charlotte. “Heb je nog iets nodig?” Charlotte komt dichterbij en kust me zacht op mijn lippen. “Nee hoor, jij hebt alles al dat ik nodig heb.” Ze legt haar hand op mijn kruis, grinnikt ondeugend en gaat dan naar de voordeur. Verbijsterd blijf ik even staan. Dit had ik niet zien aankomen. Misschien zie ik haar teveel als het onschuldige meisje en moet ik haar inmiddels zien als een ondeugende jonge vrouw. Als zij het zo wil spelen kan ik dat ook... Ik trek mijn spijkerjasje aan en pak haar jas ook van de kapstok. Ik pak mijn sleutels, doe het licht uit en ga dan naar buiten. Het is best druk op de snelweg, maar ik verwacht geen file. Daar zou het al iets te laat voor moeten zijn, de ergste rush zou weg moeten zijn. De radio staat zachtjes aan. Charlotte zit ontspannen naast me. “Vind je het eigenlijk niet vreemd om bij je moeder te zijn?” vraagt ze opeens. “Ik bedoel, na alles wat je daar in die schuur hebt gedaan…” Ik zucht inwendig. Wilt ze het daar echt elke dag over hebben? “Nee, ik heb er geen moeite mee.” “Mis je het?” vraagt ze. Hou op, Charlotte, ik wil het hier niet over hebben met je… “Nee, ik mis het niet.” “Hoe kun je weten dat je er niet naar terug gaat verlangen?” Al die vragen… Het ...